Funkcja antyholomorficzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez PG (dyskusja | edycje) o 21:17, 1 mar 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Funkcja antyholomorficzna (także funkcja antyanalityczna) – funkcja mająca bliski związek z funkcją holomorficzną.

Definicja formalna

Funkcja zmiennej określona na otwartym podzbiorze płaszczyzny zespolonej nazywana jest antyholomorficzną, jeżeli w każdym punkcie swej dziedziny istnieje jej pochodna względem oznaczającego sprzężenie zespolone .

Własności

Można pokazać, że jeżeli jest funkcją holomorficzną na zbiorze otwartym , to jest antyholomorficzna na – zbiorze symetrycznym do względem osi lub, innymi słowy, zbiorze sprzężeń zespolonych elementów należących do . Co więcej, każda funkcja antyholomorficzna może być uzyskana w ten sposób z funkcji holomorficznej. Oznacza to, że funkcja jest antyholomorficzna wtedy i tylko wtedy, gdy może być rozwinięta w szereg potęgowy względem wokół każdego punktu swojej dziedziny.

Jeżeli funkcja jest zarazem holomorficzna i antyholomorficzna, to jest ona stała na każdej spójnej składowej swojej dziedziny. Funkcja, która zależy tak od jak i od nie jest ani holomorficzna, ani antyholomorficzna.