Galloperdix

	Galloperdix
	Blyth, 1845
	; Przedstawiciel rodzaju – kuropatwiak cejloński (G. bicalcarata)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Polyplectronini
Rodzaj	Galloperdix
	Typ nomenklatoryczny
	Tetrao spadicea J.F. Gmelin, 1789
Synonimy
	Hepburnia Reichenbach, 1852; Plectroperdix Heine & Reichenow, 1890;
	Hepburnia Reichenbach, 1852; Plectroperdix Heine & Reichenow, 1890;
Gatunki
	G. spadicea; G. lunulata; G. bicalcarata;
	G. spadicea; G. lunulata; G. bicalcarata;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Galloperdix – rodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowej^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 27–38 cm; masa ciała 226–454 g (samce są większe i cięższe od samic)^[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Galloperdix: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Gallus Brisson, 1760 (kur) oraz Perdix Brisson, 1760 (kuropatwa)^[7].
Hepburnia: David Hepburn (1788–1851) – ppłk British Army w Indiach^[8]. Gatunek typowy: Perdix hardwickii J.E. Gray, 1829.
Plectroperdix: gr. πληκτρον plēktron „ostroga koguta”; περδιξ perdix, περδικος perdikos „kuropatwa”^[9]. Nowa nazwa dla Hepburnia.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki^[10]:

Galloperdix spadicea – kuropatwiak rdzawy
Galloperdix lunulata – kuropatwiak siwogłowy
Galloperdix bicalcarata – kuropatwiak cejloński

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Galloperdix, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ E. Blyth. „On the Leiotrichane Birds of the Subhemalayas,” by B.H. Hodgson, Esq.: with some additions and annotations, — a Synopsis of the Indian Pari, — and of the Indian Fringillidae. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. Część 2. 13 (1844), s. 936, 1845. (ang.).
↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxviii. (niem.).
↑ F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1890, s. 293. (niem.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).
↑ P.J.K. Mc Gowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 523. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
↑ Galloperdix, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-12] (ang.).
↑ Hepburnia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-12] (ang.).
↑ Plectroperdix, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-12] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Polyplectronini Blyth, 1852 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].

[itis-1] Galloperdix, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Blyth-2] E. Blyth. „On the Leiotrichane Birds of the Subhemalayas,” by B.H. Hodgson, Esq.: with some additions and annotations, — a Synopsis of the Indian Pari, — and of the Indian Fringillidae. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. Część 2. 13 (1844), s. 936, 1845. (ang.).

[Reichenbach-3] H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxviii. (niem.).

[Heine&Reichenow-4] F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1890, s. 293. (niem.).

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

[hbw2-6] P.J.K. Mc Gowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 523. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

[7] Galloperdix, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-12] (ang.).

[8] Hepburnia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-12] (ang.).

[9] Plectroperdix, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-12] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-10] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Polyplectronini Blyth, 1852 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]