Ganggyeong (1986)
.jpg) Jednostka siostrzana „Ganggyeong” – „Gimpo” w 2013 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
30 sierpnia 1986 |
 Korea Południowa
| |
| Nazwa |
„Ganggyeong” (561) |
| Wejście do służby |
19 grudnia 1986 |
| Los okrętu |
w służbie (2019) |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 470 ton |
| Długość |
50 m |
| Szerokość |
9,6 m (8,3 m na wodnicy) |
| Zanurzenie |
2,6 m |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 1,5 MW (2040 KM) 2 pędniki cykloidalne | |
| Prędkość |
15 węzłów |
| Zasięg |
2000 Mm przy 10 w. |
| Sensory | |
| radar Raytheon SPS-64 sonar GEC-Marconi 193M | |
| Uzbrojenie | |
| 1 działko Oerlikon 20 mm 2 km 7,62 mm (2 x I) | |
| Wyposażenie | |
| 2 pojazdy podwodne Pluto | |
| Załoga |
48 |
Ganggyeong (강경) – południowokoreański niszczyciel min z lat 80. XX wieku, jedna z sześciu zbudowanych jednostek typu Ganggyeong. Okręt został zwodowany 30 sierpnia 1986 roku w stoczni Kangnam Corporation w Pusan, a do służby w Marynarce Wojennej Republiki Korei wszedł 19 grudnia 1986 roku. Jednostka, oznaczona numerem taktycznym 561, nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok).
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Niszczyciele min typu Ganggyeong[a] zostały zaprojektowane w krajowej stoczni Kangnam, jednak wzorowane były na włoskich jednostkach typu Lerici[1]. Pierwsza jednostka – „Ganggyeong”, przeznaczona została do testów, a następne pięć zbudowanych zostało już w latach 90. XX wieku[1]. Plany zbudowania łącznie 16 okrętów tego typu zostały zarzucone[2].
„Ganggyeong” zbudowany został w stoczni Kangnam Corporation w Pusan[1][2]. Wodowanie okrętu odbyło się 30 sierpnia 1986 roku[1].
Dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt jest przybrzeżnym niszczycielem min z kadłubem wykonanym z kompozytów[1][3]. Długość całkowita wynosi 50 metrów, szerokość całkowita 9,6 metra (8,3 metra na wodnicy), zaś zanurzenie 2,6 metra[1][4]. Wyporność standardowa wynosi 470 ton, zaś pełna 520 ton[1][2]. Okręt napędzany jest przez dwa silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 1,5 MW (2040 KM), poruszające dwoma pędnikami cykloidalnymi Voith-Schneider[4][5][b]. Okręt dysponuje też dziobowym sterem strumieniowym napędzanym silnikiem o mocy 75 kW[4][5]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 15 węzłów[1][2]. Zasięg wynosi 2000 Mm przy prędkości 10 węzłów[2][5][c].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z pojedynczego działka Oerlikon kalibru 20 mm L/70 Mk 10 oraz dwóch pojedynczych karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm L/90[1]. Wyposażenie przeciwminowe stanowią dwa pojazdy podwodne Gaymarine Pluto[1][5]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje radar nawigacyjny Raytheon SPS-64, sonar kadłubowy GEC-Marconi 193M i system walki Racal MAINS 500[4][5].
Załoga okrętu składa się z 5 oficerów i 43 podoficerów i marynarzy (w tym czterech nurków)[4][5].
Służba[edytuj | edytuj kod]
„Ganggyeong” został przyjęty do służby w Marynarce Wojennej Republiki Korei 19 grudnia 1986 roku[1]. Okręt otrzymał numer taktyczny 561[1][2]. Do 2015 roku prawdopodobnie dokonano wymiany pojazdów podwodnych Pluto na nowsze Double Eagle[5]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok)[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 250, Saunders 2004 ↓, s. 434, Saunders 2009 ↓, s. 470 i Saunders 2015 ↓, s. 489 podają nazwę typu okrętów Swallow, zaś imię pierwszej jednostki „Kang Keong” lub „Kang Kyeong”.
- ↑ Gogin 2019 ↓ podaje, że moc silników wynosi 1800 KM.
- ↑ Gogin 2019 ↓ podaje, że zasięg okrętu wynosi 2500 Mm przy prędkości 12 węzłów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: GANGGYEONG minehunters (1986-1994). Navypedia. [dostęp 2020-01-27]. (ang.).
- Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
- Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
- Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).
