Gekon leśny
| Chondrodactylus turneri[1] | |||
| (J.E. Gray, 1864) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| (bez rangi) | Gekkota | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
gekon leśny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Gekon leśny (Chondrodactylus turneri) – gatunek gada z rodziny gekonowatych (Gekkonidae).
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Takson ten jako pierwszy opisał John Edward Gray w 1864 roku, nadając mu nazwę Homodactylus turneri. Później został przeniesiony do rodzaju Pachydactylus. Bywał uznawany za podgatunek Pachydactylus bibronii[3]. Bauer & Lamb (2005) wykazali, że gekon leśny jest bliżej spokrewniony z gekonem Chondrodactylus angulifer niż z większością zwierząt tradycyjnie zaliczanych do rodzaju Pachydactylus; z tego powodu zaliczyli go (wraz z jego najbliższymi krewnymi – P. bibronii i P. fitzsimonsi) do rodzaju Chondrodactylus[4].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Samice zazwyczaj są odrobinę mniejsze od samców. Oczy ciemnozłote, powieki nieruchome. Łuski na ciele mają charakterystyczne wyrostki, największe na ogonie. Ubarwienie od jasnobrązowego do ciemnego brązu, prawie czarnego. Na grzbiecie poprzeczne rzędy czarnych plamek. U samców dodatkowo rzędy białych plamek, co je odróżnia od samic. Palce jak u wielu gekonów zakończone przylgami (lamelle – zachodzące na siebie blaszki).
- Rozmiary : gekon leśny dorasta do 20 cm długości
- Długość życia : żyje ok. 15 lat (w niewoli ok. 10)
- Pokarm : zwierzęcy (świerszcze, karaczany, szarańcza, mysie oseski)
- Dymorfizm płciowy : widoczny po czasie 3 miesięcy od wyklucia
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gekona tego można spotkać w porośniętych lasem, skalistych częściach południowej Afryki, południowej Tanzanii czy Angoli.
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Jak wszystkie gekony z pionową źrenicą prowadzą nocny tryb życia. Żyje w stadach składających się z 15–20 osobników.
Bardzo szybko potrafi się poruszać. Wobec ludzi jest bardzo płochliwy i raczej nieufny. Można go hodować z innymi gatunkami, mniej więcej tych samych rozmiarów. Istotne, aby łączone gatunki miały podobne wymagania.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
W naturze żywią się owadami, przeważnie tymi występującymi w lesie, małymi gryzoniami, pająkami czy muchami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm (np. ćmy, muchy, koniki polne), z uwzględnieniem faktu, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza.
Terrarium[edytuj | edytuj kod]
_by_Robert_Michniewicz.JPG)
Średnie wymiary to 80/40/50 cm, musi być wentylowane. W tej wielkości terrarium można hodować nawet 3–4 gekony (najlepiej 1 samiec oraz 2 samice). Ze względu na wspinaczkę przynajmniej jedna ściana wyłożona korkiem. Najlepiej wszystkie. Podłoże najlepiej mieszane – piasek i włókno kokosowe. Dobrze dodać kilka kamieni i kryjówek oraz matę grzewczą. Oświetlenie nocne. Najlepiej promiennik podczerwieni (50/75 W), którego barwy gady nie widzą, przez co nie krępują się wychodzić z kryjówek. Lampy UVB niewymagane.
- Temperatura : 26–30 °C, punktowo nawet do 40 °C (noc 22–25 °C)
- Wilgotność powietrza: na poziomie 60%
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chondrodactylus turneri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Chondrodactylus turneri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ P. Uetz & J. Hallermann: Chondrodactylus bibronii (SMITH, 1846). [w:] The Reptile Database [on-line]. [dostęp 2021-04-03]. (ang.).
- ↑ Bauer, A.M. & Lamb, T.. Phylogenetic relationships of southern African geckos in the Pachydactylus group (Squamata: Gekkonidae). „African Journal of Herpetology”. 54 (2), s. 105–129, 2005.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. Uetz & J. Hallermann: Chondrodactylus turneri (GRAY, 1864). [w:] The Reptile Database [on-line]. [dostęp 2021-04-03]. (ang.).