Georges Fillioud

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georges Fillioud
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1929
Lyon

Data i miejsce śmierci

15 września 2011
Paryż

Minister komunikacji Francji
Okres

od maja 1981
do marca 1983

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Georges Fillioud (ur. 7 lipca 1929 w Lyonie, zm. 15 września 2011 w Paryżu[1]) – francuski polityk, dziennikarz, związkowiec i samorządowiec, działacz Partii Socjalistycznej, deputowany, minister.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo w Lyonie, następnie kształcił się w centrum szkolącym dziennikarzy. Od 1956 pracował w stacji radiowej Europe 1, dochodząc do stanowiska zastępcy redaktora naczelnego. Organizował w tej stacji struktury związku zawodowego dziennikarzy. W połowie lat 60. podpisał manifest nawołujący do stworzenia wspólnego programu dla środowisk lewicowych, co skutkowało czasowym zawieszeniem. W 1966 odszedł z Europe 1, stał się bliskim współpracownikiem François Mitterranda. W 1967 dołączył do sekretariatu Konwentu Instytucji Republikańskich, w 1968 powołany na zastępcę sekretarza generalnego tej organizacji oraz lewicowej federacji FGDS[2]. Współtworzył następnie Partię Socjalistyczną, był członkiem biura wykonawczego PS (1971–1979) oraz sekretarzem socjalistów w departamencie (1973–1978)[2].

W latach 1967–1968 po raz pierwszy był posłem do Zgromadzenia Narodowego. Mandat deputowanego uzyskiwał następnie w 1973, 1978 i 1981[1]. W latach 1978–1979 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego niższej izby francuskiego parlamentu. W latach 1970–1982 zasiadał w radzie departamentu Drôme. Od 1977 do 1983 zajmował stanowisko mera Romans-sur-Isère[2]. Od maja 1981 do marca 1983 pełnił funkcję ministra komunikacji w pierwszym i drugim rządzie Pierre’a Mauroy. Następnie do marca 1986 był sekretarzem stanu ds. komunikacji w trzecim gabinecie tego samego premiera oraz w rządzie Laurenta Fabiusa[3].

W 1986 powołany w skład Rady Stanu. W latach 1990–1994 kierował instytutem audiowizualnym INA. Był później przewodniczącym zgromadzenia akcjonariuszy francusko-niemieckiej stacji telewizyjnej Arte[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Georges Fillioud [online], assemblee-nationale.fr [dostęp 2023-05-07] (fr.).
  2. a b c d Gilles Vergnon, Fillioud Georges [online], maitron.fr, 4 stycznia 2009 [dostęp 2023-05-07] (fr.).
  3. Les Gouvernements et les assemblées parlementaires sous la Ve République [online], assemblee-nationale.fr [dostęp 2023-05-07] (fr.).