German (Iwanow)
| Jakow Iwanow | |
| Biskup lubelski | |
.JPG)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1863 |
| Data i miejsce śmierci |
1903 |
| Przełożony monasteru św. Onufrego w Jabłecznej | |
| Okres sprawowania |
1897–1902 |
| Biskup lubelski | |
| Okres sprawowania |
1898–1902 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
30 stycznia 1890 |
| Prezbiterat |
27 maja 1890 |
| Chirotonia biskupia |
1 listopada 1898 |
| Data konsekracji |
1 listopada 1898 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
German, imię świeckie Jakow Fiodorowicz Iwanow (ur. 1863 w Petersburgu, zm. 1903 tamże) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył seminarium duchowne w Ołońcu, a następnie w 1890 Petersburską Akademię Duchowną, gdzie uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych[1]. W tym samym roku złożył wieczyste śluby mnisze (30 stycznia) w monasterze Wałaam, na ręce rektora Petersburskiej Akademii Duchownej archimandryty Antoniego[2]. Następnie został wyświęcony na hieromnicha (27 maja)[1].
Bezpośrednio po ukończeniu Akademii otrzymał skierowanie do pracy w charakterze nadzorcy szkoły duchownej w Zwienigorodzie[2]. W 1892 został inspektorem Wifańskiego Seminarium Duchownego, po roku przeniesiony na identyczne stanowisko w seminarium w Mohylewie. Następnie od 1894 do 1897 był wykładowcą seminarium duchownego w Woroneżu. W 1897, po konflikcie z seminarzystami, został zwolniony z pracy i skierowany do monasteru św. Onufrego w Jabłecznej. Ponieważ funkcja jego przełożonego od 1896 wakowała, German (Iwanow) otrzymał godność archimandryty i objął kierownictwo nad wspólnotą[3].
1 listopada 1898 w soborze św. Izaaka w Petersburgu miała miejsce jego chirotonia na biskupa lubelskiego, wikariusza eparchii chełmsko-warszawskiej, w której jako konsekratorzy wzięli udział m.in. arcybiskup fiński i wyborski Antoni, biskup tambowski Jerzy i biskup Aleutów i Alaski Tichon. W 1902 przeniesiony w stan spoczynku. Jako przełożony monasteru w Jabłecznej przyczynił się w znaczący sposób do podniesienia jego prestiżu, uczynienia z niego znaczącego ośrodka misyjnego i pielgrzymkowego[4].
Zmarł w 1903 po krótkiej chorobie i bezskutecznym leczeniu we Włoszech[5]. Został pochowany w cerkwi św. Izydora w kompleksie Ławry św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ a b c Niekrołog. Jepiskop Gierman, „Chołmsko-Warszawski Jeparchialny Wiestnik”, nr 7, r. 1903, s. 95.
- ↑ ks. S. Żeleźniakowicz: Istorija Jabłoczinskogo Swiato-Onufrijewskogo Monastyria. T. II. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2006, s. 97. ISBN 978-83-60311-03-5.
- ↑ ks. S. Żeleźniakowicz: Istorija Jabłoczinskogo Swiato-Onufrijewskogo Monastyria. T. II. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2006, s. 109. ISBN 978-83-60311-03-5.
- ↑ ks. S. Żeleźniakowicz: Istorija Jabłoczinskogo Swiato-Onufrijewskogo Monastyria. T. II. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2006, s. 108. ISBN 978-83-60311-03-5.