Gliszczyński
Gliszczyński − polski herb szlachecki, odmiana herbu Jastrzębiec. Używany przez rodzinę osiadłą w Wielkopolsce, przypisywany też błędnie rodzinie kaszubskiej.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym podkowa złota z takimż krzyżem kawalerskim w środku i z zaćwieczonym półtorakrzyżem srebrnym, zwieńczonym takąż nogą zbrojną. Klejnot: nad hełmem w koronie jastrząb naturalny z dzwonkami na łapach, trzymający w prawej łapie podkowę złotą na opak z takimż krzyżem kawalerskim w środku. Labry błękitne, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Znana przynajmniej od XVIII wieku odmiana herbu Jastrzębiec przyjęta przez senatorską rodzinę Gliszczyńskich z Gliśna i Gliszcza w Wielkopolsce. Rodzina wylegitymowała się z tym herbem w Królestwie Polskim w latach 1837 i 1838.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Gliszczyński. Ta sama rodzina wylegitymowała się też z podstawową odmianą herbu Jastrzębiec. Tadeusz Gajl wiąże też z tym herbem nazwisko, czy raczej przydomek Dejanicz. Istotnie, odnotowano na Śląsku ród Dejanicz-Gliszczyńskich (von Dejanicz-Gliszczyński), ale pochodzili oni raczej od kaszubskich a nie Wielkopolskich Gliszczyńskich. Edward Breza twierdzi, że chodzi tu o Gliszczyńskich de Janic z Lipnicy w chojnickiem[2].
Istnieli też inni Gliszczyńscy, na Kaszubach, których gałęzie używały licznych innych herbów. Pełna lista herbów Gliszczyńskich dostępna w haśle Gliszczyński III.
Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Edward Breza: Nazwiska Pomorzan: pochodzenie i zmiany. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2000, s. 131.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 60-67, 236. ISBN 978-83-924425-9-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Gliszczyński z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla