Greg Kurstin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Greg Kurstin
Ilustracja
Greg Kurstin (2017)
Imię i nazwisko

Gregory Allen Kurstin

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1969
Los Angeles

Instrumenty

instrumenty klawiszowe, gitary, perkusja, śpiew

Gatunki

rock, pop

Zawód

producent muzyczny, multiinstrumentalista, twórca piosenek

Aktywność

od początku lat 90. XX w.

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Greg Kurstin, właśc. Gregory Allen Kurstin (ur. 14 maja 1969 w Los Angeles) – amerykański producent muzyczny, multiinstrumentalista i twórca piosenek. Współpracował z licznymi artystami, takimi jak: Adele, Beck, Kelly Clarkson, Foo Fighters, Sia, Halsey, Paul McCartney, Pink, Lily Allen.

Do jego największych sukcesów komercyjnych należą single „Hello” (2015) oraz „Easy on Me” (2021) Adele, których był współautorem i producentem.

Jest laureatem licznych nagród, między innymi Nagrody Grammy, którą zdobył 8 razy, a 14 razy był nominowany do niej.

Życiorys i kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Greg Kurstin urodził się 14 maja 1969 roku w Los Angeles[1]. Jest Żydem z pochodzenia[2]. Dzięki swojej babci poznał grę na fortepianie, a sam zaczął grać na tym instrumencie w wieku pięciu lat. Jako nastolatek został członkiem zespołu szkolnego kolegi Dweezila Zappy, a mając 12 lat był współautorem utworu „Crunchy Water”, który znalazł się na stronie B debiutanckiego singla Zappy „My Mother Is a Space Cadet”. Po ukończeniu szkoły średniej przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie kontynuował naukę gry na fortepianie w The School of Jazz and Contemporary Music pod kierunkiem Jakiego Byarda. Grał z takimi muzykami jazzowymi, jak Bobby Hutcherson i George Coleman jednocześnie zgłębiając tajniki hip-hopu i muzyki brazylijskiej[1]. Często eksperymentował z czterościeżkowym magnetofonem, nagrywając dźwięki inspirowane twórczością Public Enemy[3].

Lata 90. XX w.[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwsze profesjonalne zainteresowanie się produkcją muzyki pop rozpoczęło się po powrocie do rodzinnego miasta na początku lat 90., po tym jak rozczarował się sceną jazzową. Wraz z wokalistą i autorem tekstów Tommym Jordanem założył zespół Geggy Tah[3], który zadebiutował w 1994 roku albumem Grand Opening[4], a zakończył działalność w 2001 roku wydając album Into The Oh[5]. Dzięki działalności w zespole Kurstin mógł rozwinąć swoje umiejętności producenckie[3]. W międzyczasie rozwijał swoje umiejętności jako sideman, grając i współpracując między innymi z Beckiem, Matthew Sweetem, Jane’s Addiction i Red Hot Chili Peppers[1]. Realizował także własny projekt, Action Figure Party, który w 2001 roku wydał jedyny album, zatytułowany swoją nazwą[6].

XXI w.[edytuj | edytuj kod]

W I dekadzie XXI wieku Kurstin grał z takimi muzykami jak: Ben Harper, Jason Mraz i Jenny Lewis, był dyrektorem muzycznym Gwen Stefani podczas występów na żywo i w telewizji. Jako producent lub autor piosenek współpracował z takimi artystami jak: Kylie Minogue, Lily Allen, Natasha Bedingfield, Sophie Ellis-Bextor, All Saints, Peaches, Sia, Donna Summer i The Flaming Lips[1].

The Bird and The Bee podczas koncertu w Taste of South Lake w Pasadenie (10 października 2015)

W 2005 roku wspólnie z wokalistką i autorką tekstów Inarą George założył duet muzyczny The Bird and the Bee, który w roku następnym zadebiutował albumem zatytułowanym własną nazwą, wydanym przez Blue Note Records. Nawiązał współpracę z kolejnymi artystami: Kelly Clarkson, Foster the People, The Shins, Beyoncé, Katy Perry, Tegan & Sara, Ellie Goulding, Pink i Laną Del Ray[1].

9 lutego 2009 roku ukazał się album Lily Allen It’s Not Me, It’s You, którego producentem, współautorem i współwykonawcą był Kurstin[7]. 15 lutego album doszedł do 1. miejsca na UK Albums Chart[8], a 5 lutego 2010 roku British Phonographic Industry przyznała mu status potrójnej Platynowej Płyty[9][a].

W 2014 roku Kurstin napisał wspólnie z Sią 3 piosenki do ścieżki dźwiękowej do filmu Annie, w tym singiel promujący film, „You're Never Fully Dressed Without A Smile”; był też producentem wykonawczym ścieżki[10].

Wydany w październiku 2015 roku singiel „Hello” Adele (którego współautorem, współwykonawcą i producentem był Kurstin) sprzedany został w liczbie ponad 1,1 miliona cyfrowych utworów w pierwszym tygodniu stając się pierwszą piosenką w historii, która przekroczyła próg 1 miliona pobrań na liście przebojów Billboardu. Ponadto był odtwarzany 47,5 miliona razy na całym świecie w serwisie Spotify, co czyni go najczęściej odtwarzanym utworem w ciągu tygodnia w historii tej platformy streamingowej[11].

W lutym 2017 roku Kurstin odebrał wspólnie z Adele 3 Nagrody Grammy w kategoriach: Record Of The Year, Song Of The Year i Album roku[12].

Przez dwa lata Kurstin współpracował z Paulem McCartneyem jako główny producent jego albumu Egypt Station, który został wydany 7 września 2017 roku. W wywiadzie dla Rolling Stone opowiedział o swojej dziecięcej miłości do Beatlesów, swoim pierwszym spotkaniu z McCartneyem i o tym, jak doszło do tego, że zajął się produkcją płyty. Ujawnił też nowe informacje na temat wielu piosenek, które razem stworzyli. Przyznał, że już jako nastolatek był oddanym fanem Beatlesów ceniąc w ich piosenkach różnorodność i złożoność. Jako ulubiony album wymienił Revolver[13].

W 2017 roku Kurstin rozpoczął współpracę joint venture z Sony/ATV w zakresie podpisywania umów z autorami tekstów i muzykami przedłużając zarazem swoją dotychczasową umowę z tym wydawcą na całym świecie[14].

W grudniu 2020 roku Kurstin (który z pochodzenia jest Żydem) oraz Dave Grohl (który nie jest Żydem) postanowili wspólnie podczas ośmiu kolejnych nocy nagrać osiem piosenek na cześć święta Chanuki, które zatytułowali Hanukkah Sessions.

W tym roku, zamiast piosenki bożonarodzeniowej, postanowiliśmy z Gregiem uczcić Chanukę nagrywając osiem piosenek ośmiu znanych żydowskich artystów i wydając jedną piosenkę w każdą noc Chanuki.

Dave Grohl, Spin[15]

Na program złożyły się piosenki: „Sabotage” Beastie Boys, Mississippi Queen Mountain, „Hotline Bling” Drake’a, „Fuck the Pain Away” Peaches, „Rainy Day Women ♯12 & 35” Boba Dylana, „Connection” Elastiki, „Frustrated” The Knack i „Rock and Roll” The Velvet Underground, którego frontman, Lou Reed, był z pochodzenia Żydem[16].

Grohl i Kurstin postanowili kontynuować Hanukkah Sessions również w 2021 roku. Tym razem program wypełniły piosenki: „Stay (I Missed You)” Lisy Loeb, „Blitzkrieg Bop” Ramones, „Copacabana” Barry’ego Manilowa, „Jump” Van Halen, „Take the Box” Amy Winehouse (piosenkę zaśpiewała 15-letnia córka Grohla, Violet), „Big Shot” Billy’ego Joela, „Train in Vain” The Clash i „Rock and Roll All Nite” Kiss[17].

Wydany 14 października 2021 roku najnowszy singiel Adele, „Easy on Me” (którego współautorem i producentem był Kurstin) po zaledwie pięć godzin sprzedaży i streamingu zadebiutował na liście Billboard Hot 100 na pozycji nr 68. W ciągu pierwszych pięciu godzin od premiery sprzedany został w liczbie 14800 egzemplarzy, a liczba jego odtworzeń streamingowych w tym czasie sięgnęła 3,1 miliona[18].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagrody Grammy[edytuj | edytuj kod]

Zdobył 8 Nagród Grammy i 14 nominacji do niej[19]:

  • 2021 – 63. ceremonia w kategorii: Best Engineered Album, Non-Classical – za album Hyperspace Becka
  • 2019 – 61. ceremonia w kategoriach:
    • Best Alternative Music Album,
    • Best Engineered Album, Non-Classical – w obu przypadkach za album Colors Becka
  • 2018 – 60. ceremonia w kategorii: Producer Of The Year, Non-Classical – osobiście, za całokształt pracy w danym okresie
  • 2017 – 59. ceremonia w kategoriach:
    • Record Of The Year,
    • Song Of The Year – w obu przypadkach za singiel „Hello” Adele
    • Album roku – za album 25 Adele
    • Producer Of The Year, Non-Classical – osobiście, za całokształt pracy w danym okresie

Ivor Novello Awards[edytuj | edytuj kod]

3-krotna nagroda Ivor Novello za piosenkę „The Fear” Lily Allen w kategoriach: Songwriter of the Year, Best Song Musically & Lyrically, Most Performed Work[20].

Country Music Association Awards[edytuj | edytuj kod]

Jako producent zdobył 2 razy nagrodę Country Music Association Awards[21]:

  • 2019 w kategorii: Album of the Year – Girl (album Maren Morris)
  • 2020 w kategorii: Musical Event of the Year (Producer) – „The Bones” (singiel Maren Morris)

ASCAP[edytuj | edytuj kod]

  • 2021 Golden Note Award[22]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Strona nie ma linków wewnętrznych; Aby znaleźć wykonawcę, należy w polu „Search BPI Awards:” wpisać „Lily Allen” i nacisnąć Enter.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e K. Ross Hoffman: Greg Kurstin Biography, Songs & Albums | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  2. ↑ Andrew Lapin: The top Jewish pop culture stories from 2021. The Jerusalem Post. [dostęp 2022-03-10]. (ang.).
  3. ↑ a b c Michael Gallant: GREG KURSTIN. www.mmusicmag.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  4. ↑ Discogs: Geggy Tah – Grand Opening. www.discogs.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  5. ↑ Discogs: Geggy Tah – Into The Oh. www.discogs.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  6. ↑ Discogs: Action Figure Party – Action Figure Party. www.discogs.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  7. ↑ Discogs: Lily Allen ‎– It's Not Me, It's You. www.discogs.com. [dostęp 2022-02-28]. (ang.).
  8. ↑ Official Charts Company: Official Albums Chart Top 100 | Official Charts Company: 15 February 2009 - 21 February 2009. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-02-28]. (ang.).
  9. ↑ Certified Awards Search. British Phonographic Industry. [dostęp 2022-02-28]. (ang.).
  10. ↑ Sam Rigby: Sia and Beck join stars on Annie movie soundtrack. Digital Spy. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
  11. ↑ Reuters Staff: Adele's 'Hello' breaks 1 million digital sales in record | Reuters. Reuters. [dostęp 2022-02-28]. (ang.).
  12. ↑ Joe Coscarelli: Greg Kurstin, Adele's No. 2, on the Grammys, Beyoncé and Getting Cut Off. The New York Times. [dostęp 2022-03-12]. (ang.).
  13. ↑ Andy Greene: Paul McCartney’s Producer Greg Kurstin Breaks Down ‘Egypt Station’. Rolling Stone. [dostęp 2022-03-12]. (ang.).
  14. ↑ Music Business Worldwide: Greg Kurstin launches JV with Sony/ATV, extends publishing deal. Music Business Worldwide. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
  15. ↑ Daniel Kohn: Dave Grohl and Greg Kurstin to Release a New Song for Each Night of Hanukkah. Spin. [dostęp 2022-03-10]. (ang.).
  16. ↑ Althea Legaspi: Dave Grohl, Greg Kurstin Cover Velvet Underground’s ‘Rock and Roll’. Rolling Stone. [dostęp 2022-03-10]. (ang.).
  17. ↑ Bryan Rolli: Revisiting All of Dave Grohl’s ‘Hanukkah Sessions’ Covers. Ultimate Classic Rock. [dostęp 2022-03-10]. (ang.).
  18. ↑ Joey Nolfi: Adele's 'Easy on Me' is so popular it debuted on the Hot 100 after only 5 hours of sales and streaming data. Entertainment Weekly. [dostęp 2022-02-28]. (ang.).
  19. ↑ The Recording Academy: Greg Kurstin | Artist | GRAMMY.com. www.grammy.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  20. ↑ Paul MacInnes: Lily Allen scoops three Ivor Novello awards for songwriting Paul MacInnes | Ivor Novello awards | The Guardian. The Guardian. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  21. ↑ CMA Country Music Association Inc.: Past Winners And Nominees. www.cmaawards.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  22. ↑ Ethan Millman: At Work With Greg Kurstin, the Quiet Producer Behind Two Decades of Hits. Rolling Stone. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Greg_Kurstin&oldid=67468603”