Hr.Ms. Dempo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hr.Ms. Dempo
Klasa

torpedowiec

Typ

Ardjoeno

Historia
Stocznia

Fijenoord, Schiedam

Wodowanie

1887

 Koninklijke Marine
Wejście do służby

1887

Wycofanie ze służby

1911

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 82 tony

Długość

38,35 metra

Szerokość

3,97 m

Zanurzenie

2,06 m

Napęd
1 maszyna parowa o mocy 760 KM
1 kocioł, 1 śruba
Prędkość

20,5 węzła

Zasięg

1400 Mm przy prędkości 10 węzłów

Uzbrojenie
2 działa kal. 37 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 × 450 mm (2 x I)

Załoga

16

Hr.Ms. Dempoholenderski torpedowiec z lat 80. XIX wieku, jedna z 10 jednostek typu Ardjoeno. Okręt został zwodowany w 1887 roku w stoczni Fijenoord w Schiedam, a w skład Koninklijke Marine wszedł w 1887 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1911 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Okręty typu Ardjoeno były pierwszymi holenderskimi jednostkami zaliczanymi do torpedowców I klasy[1]. Dwie pierwsze jednostki powstały w Wielkiej Brytanii, a pozostałe osiem zbudowano w stoczniach krajowych[1].

Hr.Ms. „Dempo” zbudowany został w stoczni Fijenoord w Schiedam[1][2]. Wodowanie okrętu odbyło się w 1887 roku[2][3].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 38,35 metra, szerokości 3,97 metra i zanurzeniu 2,06 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 82 tony[1][2][a]. Jednostka napędzana była przez maszynę parową mocy 760 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy[1][3]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 20,5 węzła[1][2][b]. Okręt zabierał zapas 10 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 1400 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][3].

Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się dwa pojedyncze działa kalibru 37 mm L/20 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].

Załoga okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Dempo” został przyjęty w skład Koninklijke Marine w 1887 roku[1]. Jednostkę wycofano ze służby w 1911 roku[1][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Brassey 1894 ↓, s. 349 podaje, że wyporność okrętu wynosiła 83 tony.
  2. Brassey 1894 ↓, s. 349 podaje, że prędkość maksymalna okrętu wynosiła 20 węzłów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Gogin 2021 ↓.
  2. a b c d e f g Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 376.
  3. a b c d Brassey 1894 ↓, s. 349.
  4. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 365.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]