Hrabstwo Luksemburga

Hrabstwo Luksemburga

Grofschaft Lëtzebuerg

963–1354
Herb
Stolica	Luksemburg
Typ państwa	monarchia feudalna
Pierwszy władca	Zygfryd I
Ostatni władca	Wacław I Luksemburski
Zależne od	Święte Cesarstwo Rzymskie
Objęcie Luksemburga przez Zygfryda I	przez Zygfryda I 963
Podniesienie do rangi księstwa	1354
Religia dominująca	katolicyzm
Hrabstwo Luksemburga na mapie Niderlandów ok. 1350

Hrabstwo Luksemburga (luks. Grofschaft Lëtzebuerg) – historyczne państwo, istniejące w Europie Zachodniej w latach 963–1353, kraj Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

W 963 hrabia Moselgau Zygfryd I nabył zamek Luksemburg, który stał się zalążkiem nowego kraju i przystąpił do jego rozbudowy. W kolejnych stuleciach stopniowo rozbudowywano stolicę i rozszerzano granice kraju. Na początku XIV wieku ród Luksemburgów uzyskał znaczącą pozycję w obrębie Świętego Cesarstwa Rzymskiego, gdy hrabia Henryk VII Luksemburski jako pierwszy z rodu uzyskał godność cesarza rzymskiego, a jego syn Jan Luksemburski został królem Czech. Syn Jana, Karol I, sięgnął po obie godności, osiadając w Pradze i skupiając się na polityce czeskiej, traktując Luksemburg jako kraj odległy. W międzyczasie zrzekł się tytułu hrabiego Luksemburga w 1353 na rzecz brata, Wacława I, i w 1354 podniósł hrabstwo do rangi księstwa.