Hubert Wanyura

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hubert Wanyura
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1942
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2022
Warszawa

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia ogólna, chirurgia szczękowo-twarzowa[1]
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Doktorat

1979[2]

Habilitacja

1990[1]

Profesura

16 października 2001[1]

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Grób Huberta Wanyury na cmentarzu Powązkowskim

Hubert Wanyura (ur. 16 marca 1942 w Warszawie[3], zm. 14 stycznia 2022[2] tamże[4]) – polski lekarz i stomatolog, prof. dr hab[2][1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kazimierza i Marii[4]. W 1965 ukończył studia stomatologiczne w Akademii Medycznej w Warszawie[2][3]. W tym samym roku rozpoczął pracę w Oddziale Chirurgii Szczękowej Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Warszawie. W 1969 ukończył na AM w Warszawie studia ogólnolekarskie[3]. W 1973 uzyskał specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej, w 1974 specjalizację II stopnia z chirurgii szczękowo-twarzowej[3]. W 1974 oddział na którym pracował został przekształcony w Klinikę Chirurgii Szczękowej i Stomatologicznej w Instytucie Stomatologii AM w Warszawie, tam pracował w latach 1974-1978 jako starszy asystent[5]

W 1979 obronił pracę doktorską Ocena bakteriemii występującej po usunięciu zębów w znieczuleniu ogólnym[5], w latach 1984-1985 był zastępcą ordynatora, w latach 1985-1986 ordynatorem Kliniki Chirurgii Szczękowej i Stomatologicznej IS AM w Warszawie[5]. W 1990 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Własne propozycje leczenia złamań oczodołu[2][1]. W 1998 jako pierwszy w Polsce wykonał artroskopię stawów skroniowo-żuchwowych[3]. 16 października 2001 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[1]. W latach 1991-1999 był zastępcą kierownika, w latach 1999-2012 kierował I Kliniką Chirurgii Szczękowo-Twarzowej IS AM w Warszawie, był też ordynatorem I Oddziału Chirurgii Szczękowo-Twarzowej w Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus – Centrum Leczenia Obrażeń[3][5], w latach 1999-2005 był prodziekanem Oddziału Stomatologii I Wydziału Lekarskiego AM[5]. Przeszedł na emeryturę w 2016[3].

Był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa, Chirurgii Jamy Ustnej i Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego i członkiem Zespołu Kierunków Studiów Medycznych Polskiej Komisji Akredytacyjnej[1].

Zmarł 14 stycznia 2022[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Prof. dr hab. Hubert Wanyura (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-05-22].
  2. ↑ a b c d e f Zmarł prof. Hubert Wanyura. gazetalekarska.pl. [dostęp 2022-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f g h Zygmunt Stopa Wspomnienie. Prof. dr hab. n. med. Hubert Wanyura (1942-2022). Pro memoria, w: Protetyka stomatologiczna, nr (2022), s. 3-4
  4. ↑ a b Wanyura Hubert. rejestry-notarialne.pl, 2023-07-05. [dostęp 2024-01-18]. (pol.).
  5. ↑ a b c d e f Zmarł prof. dr hab. med. Hubert Wanyura
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2000 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 19, poz. 405)
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 maja 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 65, poz. 899)
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 października 2013 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 383)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hubert_Wanyura&oldid=72611051”