Huta Deręgowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Huta Deręgowska
wieś
Ilustracja
Nowy kościół filialny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

niżański

Gmina

Ulanów

Liczba ludności (2020)

727[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

37-410[3]

Tablice rejestracyjne

RNI

SIMC

0809167[4]

Położenie na mapie gminy Ulanów
Mapa konturowa gminy Ulanów, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Huta Deręgowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Huta Deręgowska”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Huta Deręgowska”
Położenie na mapie powiatu niżańskiego
Mapa konturowa powiatu niżańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Huta Deręgowska”
Ziemia50°32′18″N 22°14′51″E/50,538333 22,247500[1]

Huta Deręgowskawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie niżańskim, w gminie Ulanów[4][5].

We wsi jest kościół będący filią rzymskokatolickiej parafii Matki Boskiej Śnieżnej w Zarzeczu należącej do dekanatu Ulanów w diecezji sandomierskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Huta Deręgowska[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
1042986 Krzaki Kłyżowskie przysiółek wsi (nazwa zniesiona w 2023 r.[6])
0809173 Pałki część wsi

Geografia i położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży na północnym brzegu Sanu, obok drogi krajowej nr 19, ok. 7 kilometrów od Niska. Przebiega przez nią Linia Hutnicza Szerokotorowa, a oprócz tego znajduje się też normalnotorowa linia kolejowa z przystankiem Huta Deręgowska.

75% powierzchni wsi pokrywają lasy rosnące na glebach piaszczystych.

Pochodzenie nazwy[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Huta wywodzi się najprawdopodobniej od huty żelaza, która istniała w okolicach Zarzecza w latach 1567-1585. Z powodu niewielkich pokładów rudy hutę przeniesiono w okolice Jarocina[7]. Natomiast określenie Deręgowska należy wiązać z nazwiskiem Deręgowski[8]. Na początku XVIII w. dzierżawcą kilku wsi królewskich w sandomierskiem (m.in. miejscowości takie jak: Kurzyna Wielka, Dąbrówka oraz Zarzecze) był Adam Dorengowski (Derengowski)[9].

Kaplica pw. Matki Bożej Pocieszenia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 42080
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 9 [dostęp 2022-01-23]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 353 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  7. B. Zientara, Dzieje małopolskiego hutnictwa żelaznego w XIV-XVII wieku, Warszawa 1954, s. 272; J. Muszyńska, Gospodarstwo folwarczne w starostwie sandomierskim 1510-1663, Kielce 1984, s. 22, 24.
  8. Nazwy miejscowe Polski. Historia, pochodzenie, zmiany, red. K. Rymut, t. 3, Kraków 1999, s. 508.
  9. K. Piwarski, Adam Dorengowski (Derengowski), „Polski Słownik Biograficzny”, t. 5, Kraków 1939-1946, s. 329.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]