Irma Kozina

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irma Kozina
Ilustracja
Irma Kozina
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1964
Sucha Beskidzka

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki nowoczesnej
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1996
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

2007
Uniwersytet Warszawski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Okres zatrudn.

1988–2017

Uczelnia

Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach

Okres zatrudn.

od 1998

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Irma Marzena Kozina (ur. 1964 w Suchej Beskidzkiej) – polska historyczka sztuki, do 2017 adiunkt na Uniwersytecie Śląskim, następnie profesor Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1988–2017 pracowała w Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego (obecnie jako profesor uczelni w Zakładzie Teorii i Historii Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach). Stopień doktora uzyskała w 1996 na Uniwersytecie Wrocławskim, natomiast stopień doktora habilitowanego w 2007 na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie wydanej dwa lata wcześniej publikacji Chaos i uporządkowanie. Dylematy architektoniczne na przemysłowym Górnym Śląsku w latach 1763–1955[1][2]. W grudniu 2021 roku nadano jej tytuł profesora nauk humanistycznych[3].

Specjalizuje się w badaniach nad sztuką i urbanistyką Śląska[4], historią designu i sztuką współczesną. Działaczka społeczna, m.in. pomysłodawczyni demonstracji przeciwko niszczeniu starego dworca w Katowicach[5]. Wraz z Tomaszem Malkowskim broniła też „kielichów Brutala” (modernistycznego dworca katowickiego zaprojektowanego przez trio warszawskich „Tygrysów”).

Autorka publikacji poruszających tematykę sztuki i historii Górnego Śląska.

Uhonorowana Nagrodą im. ks. Augustina Weltzla „Górnośląski Tacyt” za 2012 (nagrodzona za publikację Ikony dizajnu w województwie śląskim)[6] oraz odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” w 2018 roku[7], laureatka Śląskiej Nagrody Naukowej w 2020 roku[8].

Wybrana bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pałace i zamki na pruskim Górnym Śląsku w latach 1850–1914 (wyd. Muzeum Śląskie w Katowicach, 2001)
  • Chaos i uporządkowanie. Dylematy architektoniczne na przemysłowym Górnym Śląsku w latach 1763–1955 (Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2005)
  • Art déco (wyd. SBM, 2013)
  • Ikony dizajnu w województwie śląskim (wyd. Design Silesia, 2013)
  • Polski design (wyd. SBM, 2015)
  • Historia mody. Od krynoliny do mini, (wyd. SBM 2017)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Irma Kozina. asp.katowice.pl. [dostęp 2021-11-24].
  2. ↑ Irma Kozina – Portal Kobiet Aktywnych [online], kobietysukcesu.eu [dostęp 2017-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-22].
  3. ↑ Monitor Polski - rok 2022 poz. 60 - INFOR.PL [online], www.infor.pl, 2022 [dostęp 2022-01-27].
  4. ↑ Karolina Domagalska, Irma Kozina – profesor zadymiara [online], wysokieobcasy.pl, 19 września 2013 [dostęp 2017-02-20].
  5. ↑ Przemysław Jedlecki, Mieszkańcy Katowic zrobią z zabytkowego dworca Rospudę [online], katowice.wyborcza.pl, 16 listopada 2009 [dostęp 2017-02-20].
  6. ↑ Nagrody: dla Irmy Koziny i Michała Smolorza (pol.) nettg.pl [dostęp 2017-03-18]
  7. ↑ Art4net, Leszek Piechota – Senator RP [online], www.leszekpiechota.pl [dostęp 2018-10-23].
  8. ↑ Filip Ciślak / Grzegorz Pancherz paskud.pl, 9 uczonych uhoronowanych (sic!) Śląskimi Nagrodami Naukowymi. Gala rozpoczęcia Śląskiego Festiwalu Nauki [online], radio.katowice.pl [dostęp 2020-09-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Irma_Kozina&oldid=73750589”