Isuf Sulovari

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Isuf Sulovari
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1934
Elbasan

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 2006
Tirana

Narodowość

albańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Faksymile
Strona internetowa

Isuf Sulovari (ur. 15 lipca 1934 w Elbasanie, zm. 26 stycznia 2006 w Tiranie[1]) – albański malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły w rodzinnym mieście przeniósł się wraz z rodziną do Tirany, gdzie podjął naukę w liceum artystycznym Jordan Misja, pod kierunkiem Sadika Kaceliego[2]. W latach 1959-1961 studiował malarstwo w Instytucie Sztuk Pięknych im. Nicolae Grigorescu w Bukareszcie (klasa Corneliu Baby)[2]. Po zerwaniu współpracy Albanii z blokiem państw socjalistycznych w 1961, Sulovari wrócił do Tirany i kontynuował studia w Instytucie Sztuk Pięknych w Tiranie, pod kierunkiem Vilsona Kilicy[2]. Po ukończeniu studiów w 1964 pracował jako nauczyciel rysunku w szkołach podstawowych. W 1980 przeniósł się do liceum artystycznego Onufri w Elbasanie, w którym pracował do 1989[1]. W 1966 został członkiem Ligi Pisarzy i Artystów Albanii[2].

Był znanym w Albanii malarzem socrealistycznym, specjalizując się w tematyce historycznej, malował także portrety robotników i pejzaże. Pierwszy raz jego prace zaprezentowano publicznie w 1956 w ramach Wystawy Narodowej w Tiranie[2]. Prace Sulovariego wystawiano także poza granicami kraju: w Rumunii, Austrii i w Chinach[1].

W latach 90. kontynuował działalność artystyczną, był wtedy uznawany za naśladowcę Ferdynanda Legera i współczesnych malarzy argentyńskich[3]. Pozostawił po sobie obrazy olejne, akwarele, grafiki i rysunki[1]. Największą kolekcję obrazów Sulovariego gromadzi Narodowa Galeria Sztuki w Tiranie, w tym autoportret artysty[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Isuf Sulovari [online], galeriakombetare.gov.al [dostęp 2021-08-08] (alb.).
  2. a b c d e Isuf Sulovari (1934-2006) [online], adsh.al [dostęp 2021-08-08] (alb.).
  3. Esmeralda Bardhyli. " Legeri" shqiptar i socrealizmit. „Shqip : e përditshme, e pavarur”, s. 26–27, 2007-06-07. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]