Iwona Lindstedt
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
9 lutego 1969 |
| Profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
| Specjalność: muzykologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1998 – muzykologia |
| Habilitacja |
2011 – muzykologia |
| Profesura |
2024 |
| Nauczycielka akademicka | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
od 1998 |
Iwona Lindstedt (ur. 9 lutego 1969[1]) – polska muzykolożka, profesorka w Instytucie Muzykologii UW, redaktorka naczelna Polskiego Rocznika Muzykologicznego (od 2016). Zajmuje się historią, teorią i estetyką muzyki XX i XXI w. z naciskiem na twórczość polskich kompozytorów.
Jest współautorką internetowych projektów popularnonaukowych promujących twórczość polskich kompozytorów realizowanych przy Polskim Centrum Informacji Muzycznej (portale poświęcone Tadeuszowi Bairdowi, Tomaszowi Sikorskiemu i Kazimierzowi Serockiemu), a także Narodowego Instytutu Audiowizualnego (redaktor kolekcji Trzej Kompozytorzy: Witold Lutosławski, Henryk Mikołaj Górecki i Krzysztof Penderecki, kolekcji Andrzej Panufnik i Wojciech Kilar oraz w ramach oddzielnej strony MusicInMovement.eu redaktorką projektu obejmującego twórczość Louisa Andriessena, Pierre'a Bouleza, Arvo Pärta i Kazimierza Serockiego).
Uzyskała stopień magistra muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc pracy Symfonie Józefa Kofflera. Problemy źródłowe i muzyczno-analityczne pisanej pod kierunkiem Macieja Gołąba (1994). Doktoryzowała się na podstawie rozprawy Dodekafonia i serializm w twórczości kompozytorów polskich XX wieku pisanej pod kierunkiem Macieja Gołąba (1998, druk 2001), a habilitowała się na podstawie książki Sonorystyka w twórczości kompozytorów polskich XX wieku (2011). W 2024 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych[2]. W 2020 została dyrektorką Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Prace naukowe[edytuj | edytuj kod]
- (wspólnie ze Stanisławem Będkowskim i Agnieszką Chwiłek) Analiza schenkerowska (podręcznik), Katedra Historii i Teorii Muzyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, „Musica Iagellonica”, Kraków 1997,
- Dodekafonia i serializm w twórczości kompozytorów polskich XX wieku, Lublin 2001 (seria Studia et Dissertationes Instituti Musicologiae Universitatis Varsoviensis),
- Wprowadzenie do teorii zbiorów klas wysokości dźwięku Allena Forte'a: idee oryginalne, rozszerzenia, modyfikacje, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004,
- Sonorystyka w twórczości kompozytorów polskich XX wieku, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2010.
- Kazimierz Serocki, PWM, Kraków 2020
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Iwona Lindstedt | Powiązania [online], Rejestr.io [dostęp 2024-03-16].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 lutego 2024 r. nr 115.1.2024 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2024 r. poz. 189).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Polskiego Centrum Informacji Muzycznej
- Biogram wraz z listą publikacji na stronie Instytutu Muzykologii UW. imuz.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-13)].