Józef Pławski

Józef Pławski
	ogniomistrz
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1904 ; Glebowce; (woj. nowogródzkie)
Data i miejsce śmierci	31 marca 1945 ; Castro Caro (Włochy)
	Przebieg służby
Lata służby	1942–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	5 Kresowa Dywizja Piechoty; 5 Kresowy Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa bitwa o Monte Cassino;
	Odznaczenia

Józef Pławski (ur. 20 lutego 1904 w Glebowcach, zm. 31 marca 1945 w Castro Caro we Włoszech) – ogniomistrz Polskich Sił Zbrojnych.

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w dniu 20 lutego 1904 roku w rodzinie Józefa i Zofii (z d. Leśkiewicz). Miał dwoje rodzeństwa: siostrę Marię i brata Feliksa.

W latach 1920–1927 uczęszczał do Państwowego Gimnazjum Koedukacyjnego im. Hetmana Karola Chodkiewicza w Lidzie. W ramach nauki w Gimnazjum, w latach 1925–1927 uczęszczał do Hufca Szkolnego prowadzonego przez Dowództwo Rejonu Przysposobienia Wojskowego 77 Pułku Piechoty. W okresie 1 grudnia 1927 – 9 marca 1928 uczęszczał do Szkoły Podoficerskiej Samodzielnego Dyonu Artylerii Przeciwlotniczej Nr 3, którą ukończył z wynikiem celującym (lok. 1/22) i otrzymał nominację na stopień kaprala. Począwszy od 1 listopada 1929 pracował w Zarządzie Gminnym w Wasiliszkach (pow. Szczuczyn), a następnie w Zarządzie Gminnym w Szczuczynie na stanowisku drogomistrza. Decyzją Prezesa Rady Ministrów Sławoja Składkowskiego, z dnia 30 sierpnia 1938 roku, został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. W dniu 5 stycznia 1939 roku został powołany na stanowisko Komendanta Koła Związku Rezerwistów w Szczuczynie.

W dniu 18 listopada 1939 roku Józef Pławski poślubił Leonardę Jagielnicką (córkę Józefa i Heleny z d. Skobejko). Ze związku tego narodziła się córka Zofia (ur. 11 października 1940 roku).

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Po wkroczeniu armii sowieckiej na terytorium Polski, został aresztowany w dniu 23 marca 1940 za działalność w polskim Związku Rezerwistów i wyrokiem z dnia 25 listopada 1940 roku (Приговорен: ОСО 25 ноября 1940 г., обв.: 74 УК БССР) skazany na 8 lat poprawczego obozu pracy (obozu pracy przymusowej). Zesłany na Syberię do miasta Iwdiel (obwód świerdłowski) – ponad 3000 km od domu rodzinnego. Do obozu przybył w dniu 24 kwietnia 1941 roku. Na mocy zawartego w dniu 30 lipca 1941 roku układu Sikorski-Majski i tzw. amnestii dla obywateli polskich z Rzeczypospolitej: zesłanych, uwięzionych w więzieniach śledczych NKWD i deportowanych do obozów koncentracyjnych, w dniu 29 sierpnia 1941 roku został zwolniony z obozu pracy przymusowej. Rehabilitowany 26 kwietnia 1989 roku przez Prokuratora Obwodu grodzieńskiego.

Armia Polska na Wschodzie[edytuj | edytuj kod]

Po kolejnej bardzo długiej wędrówce (ponad 3.500 km), dotarł do Dżalalabadu (Kirgistan), gdzie w dniu 24 lipca 1942 roku został przyjęty w szeregi Armii Andersa formowanej w Kirgistanie, z przydziałem do 5 Dyonu Artylerii Przeciwlotniczej, wchodzącego w skład 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Razem z Armią Andersa przeszedł cały szlak bojowy, począwszy od ewakuacji z terenów ZSRR, przegrupowanie przez Iran do Iraku. Brał udział w formowaniu 5 Kresowej Dywizji Piechoty, w przegrupowaniu oddziałów do Palestyny, do Egiptu oraz na półwysep Apeniński. Brał udział we wszystkich działaniach 5KDP na terenie Włoch, w tym w walkach pod Monte Cassino. Józef Pławski zginął w wypadku motocyklowo-samochodowym w dniu 31 marca 1945 roku w okolicach Castro Caro (prowincja Forli) i został pochowany na kwaterze polskiej cmentarza w Castro Caro. Po wojnie szczątki Józefa Pławskiego zostały przeniesione na Polski Cmentarz Wojenny w Bolonii-San Lazzaro di Savena (Włochy).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaka pamiątkowa 3-go Pułku Artylerii Ciężkiej im. Stefana Batorego (25 października 1932)
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Odznaka Związku Rezerwistów (15 sierpnia 1938)
Brązowy Krzyż Zasługi (30 sierpnia 1938)
Krzyż Pielgrzyma (Krzyż Honorowy Leona XIII)
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino
Odznaka pamiątkowa 5 Kresowej Dywizji Piechoty (14 sierpnia 1946)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Жертвы политического террора в СССР, Источник: Белорусский "Мемориал"

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Wszystko o rodzinie Pławskich.. baranowicze.bloog.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-22)].