Józef Witek

Józef Witek
	plutonowy
Data urodzenia	21 kwietnia 1915
Data i miejsce śmierci	14 sierpnia 1944 ; Nieszkowice Wielkie k. Bochni
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego; RAF
Jednostki	1 pułk lotniczy, ; dywizjon 300, ; dywizjon 301, ; 1586 eskadra do zadań specjalnych
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Józef Witek (ur. 21 kwietnia 1915, zm. 15 sierpnia 1944) – plutonowy lotnictwa Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Józef Witek w momencie wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany i przydzielony do 1 pułku lotniczego. Po 17 września Józef Witek ewakuował się poprzez Rumunię i Francję do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł w czerwcu 1940 roku. Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF 794534.

Po przejściu szkolenia w brytyjskiej szkole lotniczej został przeniesiony do 300 dywizjonu bombowego Ziemi Mazowieckiej. W 1944 roku zgłosił się na ochotnika do 1586 eskadry do zadań specjalnych, która dokonywała lotów nad Warszawę z dostawami dla walczących powstańców. Dnia 14 sierpnia 1944 roku załoga w składzie:

piloci: kpt. Zbigniew Szostak, plut. Józef Bielicki
nawigator: kpt. Stanisław Daniel
radiotelegrafista: plut. Józef Witek
bombardier: plut. Tadeusz Dubowski
mechanik pokładowy: plut. Wincenty Rutkowski
strzelec: plut. Stanisław Malczyk

wystartowała z lotniska w Brindisi we Włoszech. Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie samolot Liberator nr KG 890 został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu roztrzaskując się o ziemię. Liberator został zestrzelony przez niemieckiego asa Luftwaffe Gustava Eduarda Fracsi.

Józef Witek pośmiertnie został awansowany na sierżanta i odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wcześniej był odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Został pochowany na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie szczątki wszystkich członków załogi zostały przeniesione na cmentarz wojskowy w Krakowie.

Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
Podniebni bohaterowie Ziemi Bocheńskiej. bochenskie.republika.pl. [dostęp 2009-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-09)].
Muzeum Powstania Warszawskiego LIBERATOR B-24 J