Język busoa
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2300 (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bup | ||
| IETF | bup | ||
| Glottolog | buso1238 | ||
| Ethnologue | bup | ||
| BPS | 0592 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język busoa (a. bosoa)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Południowo-Wschodni w Indonezji. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 2300 osób[2].
Jest używany we wsiach Busoa i Lakambau (kecamatan Batauga, kabupaten Buton Selatan)[3].
Jego znajomość jest w zaniku. W powszechnym użyciu są również języki wolio i indonezyjski. Wielu członków społeczności zna także cia-cia i muna[4]. Przestał być przyswajany przez dzieci[5].
Nie wykształcił piśmiennictwa[6]. Od 1993 r. badaniem i dokumentacją tego języka zajmował się René van den Berg[5]. Sporządzono opis jego gramatyki i słownictwa oraz zebrano pewne teksty (przede wszystkim baśnie ludowe)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 4.
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Busoa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 1.
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 5–6.
- ↑ a b David Mead: Busoa. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-20)]. (ang.).
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 7.
- ↑ Berg 2020 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- René van den Berg: The Busoa language of Southeast Sulawesi: Grammar sketch, texts, vocabulary. Dallas: SIL International, 2020, seria: SIL Language and Culture Documentation and Description 48. [dostęp 2022-11-04].