Jacques-Léon Thomine-Desmazures
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1804 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 stycznia 1869 | |
| wikariusz apostolski Lhasy | ||
| Okres sprawowania |
1857 - 1864 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
22 września 1827 | |
| Nominacja biskupia |
4 kwietnia 1856 | |
| Sakra biskupia |
3 maja 1857 | |
| Data konsekracji |
3 maja 1857 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Jacques-Léon Thomine-Desmazures MEP (chiń. 杜多明 蘇羅; ur. 17 lutego 1804 w Mouen, zm. 25 stycznia 1869 tamże) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Lhasy.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Młodość i prezbiteriat[edytuj | edytuj kod]
Odbył studia humanistyczne. Następnie wstąpił do seminarium duchownego w Bayeux. 22 września 1827 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Bayeux. Ze względu na słaby stan zdrowia nie został skierowany do posługi parafialnej. Pracował w kurii biskupiej jako skarbnik, był kierownikiem duchowym szkoły z internatem i sióstr zakonnych. Od 1829 kanonik honorowy i od 1834 kanonik gremialny kapituły diecezjalnej. W 1838 został wikariuszem generalnym diecezji[1].
Ks. Thomine-Desmazures chciał jednak pracować misyjnie, a jako że polepszeniu uległo jego zdrowie, złożył podanie o przyjęcie do Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu. Pierwsza prośba została odrzucona ze względu na wiek kandydata, przyjęto go za drugim razem 26 czerwca 1847. 16 września tr. wyjechał do Chin, gdzie został przydzielony do wikariatu apostolskiego Syczuanu[1].
Do Chongqingu przybył 16 lutego 1849. Pracował duszpastersko oraz jako nauczyciel łaciny w różnych rejonach Syczuanu. W 1856 podczas podziału wikariatu miał zostać przydzielony do wikariatu apostolskiego Wschodniego Syczuanu, ale otrzymał nominację biskupią[1].
Episkopat[edytuj | edytuj kod]
4 kwietnia 1856 papież Pius IX mianował go biskupem in partibus infidelium sinopolitańskim oraz 17 lutego 1857 wikariuszem apostolskim Lhasy. 3 maja 1857 przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Wschodniego Syczuanu Eugèna Desflèchesa MEP. Przy sakrze asystował ks. Pierre-Maria-Joseph-Julien Pichon MEP.
Wikariat apostolski Lhasy powołany w 1846, nie był wówczas zorganizowany, a dotychczasowe nieudane wyprawy misyjne kierowały się do Tybetu głównie od strony Indii. Jedną z pierwszych kwestii, którą musiał się zająć nowy wikariusz było wytyczenie granic wikariatu. 5 sierpnia 1857 podpisał porozumienie w tej sprawie z wikariuszami sąsiednich wikariatów, zatwierdzone przez Kongregację Rozkrzewiania Wiary. Na jego podstawie wikariat apostolski Lhasy objął Tybet, południowy Syczuan i jedno miasto w Junnanie. Na tych terenach żyło wówczas 8-9 tysięcy katolików[1].
Bp Thomine-Desmazures wybudował misję z kościołem i szkołą oraz kupił ziemie pod budowę seminarium. W 1860 terytorium jego wikariatu zmniejszyło się, gdy erygowano wikariat apostolski Południowego Syczuanu. Nie mając już jurysdykcji nad wybudowaną misją, 7 maja 1861 udał się do nominalnej (jednak nigdy nie faktycznej) stolicy wikariatu - Lhasy. Został jednak zatrzymany w drodze przez lamów. Po kilku miesiącach oczekiwania, bp Thomine-Desmazures zawrócił i udał się do Pekinu, gdzie szukał pomocy w Poselstwie Francji. Nie uzyskał jednak wsparcia. Zakazano mu także powrotu do Tybetu[1].
W tej sytuacji bp Thomine-Desmazures postanowił powrócić do Francji. Bezowocnie interweniował w sprawie swojego wikariatu w francuskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Następnie udał się do Rzymu, gdzie przedstawił krytyczną sytuację, w jakiej znalazł się jego wikariat i złożył rezygnację, którą papież przyjął 28 sierpnia 1864[1].
Resztę życia spędził w rodzinnym Mouen, gdzie 25 stycznia 1869 zmarł[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacques-Léon Thomine-Desmazures [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-06-18] (ang.).
- Bishop Jacques-Léon Thomine-Desmazures. GCatholic. [dostęp 2023-06-18]. (ang.).