Jadwiga Zaleska-Mazurowska
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1879 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 1944 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Jadwiga Zaleska-Mazurowska (ur. 21 lutego 1879 w Oksaninie na Ukrainie, zm. 6 sierpnia 1944 w Warszawie[1][2]) – polska pianistka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w rejonie humańskim jako córka Ameli Witanowskiej i Feliksa Iwanowskiego. Miała pięcioro rodzeństwa: Zofię Płoszko-Ossendowską, Marię Chrzanowską, Tadeusza Iwanowskiego, Elżbietę Wolfke i Zygmunta Iwanowskiego[2][1].
Ukończyła gimnazjum w Kaliszu, a następnie studiowała u Aleksandra Michałowskiego w konserwatorium warszawskim. Po jego ukończeniu w 1888 wyszła za mąż za chemika Stanisława Zaleskiego, udając się wraz z nim do Tomska, gdzie Zaleski otrzymał katedrę uniwersytecką. Często występowała również w duecie z miłośnikiem muzyki, rektorem Uniwersytetu Mikołajem Gezechusem. Przez pewien czas przewodniczyła lokalnemu oddziałowi Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego[3].
W 1894 rodzina przeprowadziła się do Petersburga[4]. W 1910 wraz ze swą siostrą skrzypaczką Zofią Ossendowską[5] dała 2 koncerty w londyńskim Bechstein Hall[6]. W 1911 rozwiodła się i wyszła za malarza Wiktora Mazurowskiego.
Po wybuchu rewolucji październikowej uciekła do Władywostoku, a po zajęciu go przez rewolucjonistów wyjechała do Europy przez Azję dając koncerty w ponad 80 miastach Japonii oraz w 208 miastach Chin, Indii i innych krajach Azji Południowo-Wschodniej[5].
Od ok. 1928 mieszkała w Warszawie przy ulicy Filtrowej 83[5]. Zginęła w czasie pacyfikacji Ochoty w powstaniu warszawskim[5][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jadwiga Kazimiera Zalewska - Mazurowska. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b Jadwiga Zaleska-Mazurowska (Iwanowska). geni.com, 2015-03-13. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Татьяна Юрьевна Зима. Ректор Императорского Томского университета Н. А. Гезехус и музыка. Вокруг одного письма. „Вестник Томского государственного университета”. 370. s. 87-92. (ros.).
- ↑ Z życia polskiego w Piotrogrodzie. „Słowo Polskie (wydanie popołudniowe)”. 482, s. 3, 1914-10-27.
- ↑ a b c d Krzysztof Trawkowski. Zapoznana pianistka i batalista. „Ochotnik”. 45/2008, s. 4, 2008-11. Ośrodek Kultury Ochoty. ISSN 1734-5510.
- ↑ Kronika. „Przegląd Muzyczny : dwutygodnik poświęcony muzyce.”. 13, s. 15, 1910-07-01.