Jakow Flier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakow Flier
Ilustracja
Pomnik Jakowa Fliera w Oriechowie-Zujewie
Imię i nazwisko

Jakow Władimirowicz Flier

Data i miejsce urodzenia

21 października 1912
Oriechowo-Zujewo

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1977
Moskwa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR Ludowy Artysta RFSRR Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Jakow Władimirowicz Flier, ros. Я́ков Влади́мирович Флие́р (ur. 8 października?/21 października 1912 w Oriechowie-Zujewie, zm. 18 grudnia 1977 w Moskwie[1][2][3]) – rosyjski pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Konserwatorium Moskiewskim u Siergieja Kozłowskiego i Konstantina Igumnowa[2]. W 1935 roku zdobył I nagrodę na Wszechzwiązkowym Konkursie Muzycznym w Leningradzie[1], następnie występował w ZSRR, krajach europejskich, Stanach Zjednoczonych i Japonii[2][3]. Zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Wiedniu (1936) i III nagrodę na Konkursie Muzycznym im. Eugène’a Ysaÿe’a w Brukseli (1938)[1]. Od 1937 roku był wykładowcą Konserwatorium Moskiewskiego[1][2], od 1939 roku na stanowisku docenta, a od 1947 roku profesora[1]. W 1963 roku otrzymał tytuł Ludowego Artysty ZSRR[1]. Był wiceprzewodniczącym jury VII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1965)[4].

Do jego uczniów należeli Bella Dawidowicz, Michaił Pletniow, Wiktoria Postnikowa, Rodion Szczedrin i Lew Własienko[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 118. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1136. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 129. ISBN 978-0-8108-5311-9.
  4. Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 246. ISBN 83-910515-1-X.