Jakub Beniamin Kacenelson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jakub Beniamin Kacenelson ps. Ben-Jamini (ur. 1852 w Kopylu, zm. 1930 w Łodzi[1]) – żydowski pedagog i literat piszący w dwóch językach, dyrektor chederów w Zgierzu i Łodzi, ojciec poety Icchaka Kacenelsona i pedagoga Berla Kacenelsona.

Ukończył studia rabinackie w jesziwie w Wołożynie, otrzymując ordynację rabinacką[1] jeszcze przed swoją Bar micwą. Jako młody człowiek związany był z ruchami Chowewej Syjon i Chowewej Sfat Ewer. Zaproszony do współpracy z nowo powstałym dziennikiem hebrajskojęzycznym „Ha-Eszkol”, wyjechał do Warszawy, gdzie objął pracę w redakcji. Ze współpracy zrezygnował niebawem po sporze z wydawcą Nachumem Sokołowem.

W 1884 r. objął dyrekcję chederu w Zgierzu, którego wychowankami byli między innymi poeta Jakub Kahan, oraz syn Jakuba – Icchak. Od 1886 r. dyrektor Zreformowanego Chederu w Łodzi.

Pisał po hebrajsku i w jidysz[1]. Współpracował z czasopismami „Ha-Cefira” i „Łodzier Togblat[1]. W jego twórczości w języku hebrajskim przeważają motywy biblijne z silnymi elementami syjonistycznymi[1].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Olelot Efraim (wyd. 1889)
  • Chazon Ben-Jamini
  • Juda Machabeusz
  • Gedalia Draga

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Sztetl, szund, bunt i Palestyna: antologia twórczości literackiej Żydów w Łodzi (1905-1939), Krystyna Radziszewska, Dariusz Dekiert, Ewa Wiatr (red.), wyd. I, Łódź 2017, s. 124, ISBN 978-83-8088-470-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]