Jakub Preger
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1884 lub 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1942 |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
Jakub Preger (ur. 3 stycznia 1884[1] lub 1887[2] w Kobryniu, zm. 1942 w Otwocku) – żydowski pisarz tworzący w języku jidysz. W swojej twórczości często posługiwał się żydowskim folklorem i podaniami ludowymi.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem księgowego w fabryce tytoniu. W wieku 2 lat został osierocony, opiekę nad nim przejęła babka[1]. Dorastał w Drohiczynie, a następnie u wuja w Warszawie[2].
W 1908 roku debiutował literacko na łamach czasopisma „Roman-Cajtung”[1][2]. W latach 20. XX wieku Trupa Wileńska wystawiała sztuki na podstawie utworów jego autorstwa, m.in. Der nisojen (Pokusa, 1925)[2]. W 1931 roku tę samą sztukę wystawiono w Tel Awiwie w języku hebrajskim[1]. W latach 30. XX wieku jego sztukę Simche Płachte wystawiał m.in. Jung Teater pod kierownictwem Michała Weicherta[1], była ona także wystawiana w Stanach Zjednoczonych przez Maurice′a Schwartza, pod tytułem Der wasertreger[1][2].
Podczas II wojny światowej miał przebywać w getcie warszawskim[1]. Według relacji świadków został zamordowany przez okupantów w 1942 roku w Otwocku[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Szlomo Hamejłech (Król Salomon) – poemat dramatyczny w trzech aktach, 1932
- Zbiory wierszy
- Ojf di wegn (Na drogach) – 1914
- Ojfn weg (Na drodze) – 1919