James Larkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Larkin
Ilustracja
Pomnik Jamesa Larkina w Dublinie
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1876
Liverpool

Data śmierci

30 stycznia 1947

Okres

od 1883
do 1943

Przynależność polityczna

Partia Pracy

James Larkin, irl. Séamas Ó Lorcáin (ur. 21 stycznia 1876 w Liverpoolu, zm. 30 stycznia 1947) – irlandzki działacz narodowy i robotniczy, socjalista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Liverpoolu, w biednej rodzinie irlandzkich robotników portowych. Od 1893 działacz socjalistyczny, w 1905 jeden z organizatorów strajku w porcie w Liverpoolu. W 1906 wysłany przez władze partyjne do Szkocji, a w 1907 do Irlandii, gdzie miał zajmować się organizacją związków zawodowych.

Z jego inicjatywy doszło do strajków w Belfaście w 1907, oraz w Dublinie, Cork i Waterford w 1908. W 1912 jeden z członków założycieli Irlandzkiej Partii Pracy.

W 1913 organizator strajków w Dublinie. Dla ochrony strajkujących przed brytyjską policją powołał Irlandzką Armię Obywatelską[1]. Po upadku strajków w 1914 wyemigrował do USA. Działacz Amerykańskiej Partii Socjalistycznej. Wykluczony z niej w 1919 za popieranie bolszewizmu, stał się współzałożycielem Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych. Skazany w 1920 na pięć lat więzienia, ułaskawiony w 1923 przez gubernatora Nowego Jorku.

W kwietniu 1923 powrócił do Irlandii, gdzie zajął się organizowaniem związków zawodowych o orientacji komunistycznej. We wrześniu 1927 wybrany na członka parlamentu, którym pozostał do 1938 roku. Na początku lat 30. porzucił poglądy komunistyczne. W 1943 ponownie wybrany do parlamentu jako deputowany Partii Pracy. Zmarł 30 stycznia 1947.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Irish Citizen Army. bbc.co.uk. [dostęp 2017-09-14]. (ang.).