Jan Bajkowski (1905–1942)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bajkowski
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1905
Lublin

Data i miejsce śmierci

17 listopada 1942
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Bródnowski

Zawód, zajęcie

publicysta

Edukacja

Uniwersytet Warszawski

Rodzice

Wacław Bajkowski

Grób Jana Bajkowskiego na cmentarzu Bródnowskim

Jan Bajkowski (ur. 10 grudnia 1905 w Lublinie, zm. 17 listopada 1942 w Warszawie) – polski publicysta, działacz Korporacji Akademickiej Welecja.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Wacława, adwokata i działacza Stronnictwa Narodowego, oraz Konstancji z Dobrowolskich. Był krytykiem literackim, jego felietony były publikowane w tygodniku "Prosto z Mostu". Student Uniwersytetu Warszawskiego. Członek Korporacji Akademickiej Welecja. Od 1931 pełnił funkcję członka Komisji Rewizyjnej Związku Polskich Korporacji Akademickich, a od 1932 był jego prezesem. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie warszawskiej Saskiej Kępy. Został uprowadzony 17 listopada 1942 przez bojówkarzy Polskiej Partii Robotniczej i zamordowany. PPR nie przyznała się do dokonania zabójstwa głosząc, że Bajkowski został zlikwidowany przez Gestapo. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Gałęzowski, Jan Bajkowski, w: Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955. Słownik biograficzny, tom I (redakcja naukowa Wojciech Muszyński, Jolanta Mysiakowska-Muszyńska), Warszawa 2010, s. 58–60 (z fotografią)