Jan Bedřich Kittl
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Jan Bedřich Kittl, niem. Johann Friedrich Kittl (ur. 8 maja 1806 w Orlíku nad Vltavou, zm. 20 lipca 1868 w Lesznie[1][2]) – czeski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował prawo na Uniwersytecie Praskim, pobierał też lekcje kompozycji u Václava Tomáška[1][2]. Tomáškowi zadedykował później swoje Idylle op. 1 na fortepian[1]. Początkowo był pracownikiem czeskiej prokuratury finansowej w Pradze, w 1836 roku zrezygnował jednak z kariery urzędniczej i poświęcił się muzyce[1]. Popularność przyniosła mu symfonia Lovecká (Jagdsinfonie), którą pod batutą Louisa Spohra wykonano w 1839 roku w Kassel[1][2]. Od 1843 do 1865 roku był dyrektorem Konserwatorium Praskiego[1][2]. Przyjaźnił się z Richardem Wagnerem, do którego libretta napisał operę Bianca und Giuseppe oder Die Franzosen vor Nizza[1]. Znał też Liszta i Berlioza[1][2]. Na 50. rocznicę utworzenia Konserwatorium Praskiego w 1858 roku napisał IV Symfonię[1]. W 1865 roku ze względu na zły stan zdrowia i problemy finansowe opuścił Pragę i przeprowadził się do Leszna[1].
Był przedstawicielem wczesnego romantyzmu w muzyce czeskiej[1]. Należał do czołowych czeskich symfoników w okresie poprzedzającym twórczość Antonína Dvořáka[1][2]. Był autorem pracy Praktische Orgelschule für Präparanden (Wiedeń 1861, 2. wydanie 1883)[1].
Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 4 symfonie (I d-moll op. 19 1836, II Es-dur „Lovecká” op. 9 1837, III D-dur op. 24 1842, IV C-dur 1857)
- 3 uwertury koncertowe (I D-dur op. 22 1841, II E-dur, III zaginiona)
- 4 marsze op. 32 i op. 33
Utwory kameralne
- Nonet (1835; zaginiony)
- Grand septuor Es-dur op. 25 na fortepian i instrumenty dęte (1832)
- 2 tria fletowe op. 11 i op. 12
- Trio op. 28 na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1842)
Utwory fortepianowe
- Grande sonate op. 27 na 4 ręce (1847)
- 6 Idylles op. 1
- 6 Idylles op. 2
- 3 Scherzi op. 6
- 2 Romanze op. 8 i op. 10
- 24 Impromptus op. 17, 18, 26, 30, 38
- Berceuse op. 39
- 12 Aquarelles op. 44, 45, 46
- Nocturne op. 53
- Stammbuch-Blätter op. 58
Utwory wokalno-instrumentalne
- Msza C-dur na głosy solowe, chór i orkiestrę (1844)
- Requiem (zaginione)
- Jubelkantate op. 34 (1854)
Opery
- Daphnis Grab (wyst. Praga 1825; zaginiona)
- Bianca und Giuseppe oder Die Franzosen vor Nizza op. 31 (wyst. Praga 1848; wersja czeska Bianca a Giuseppe aneb Francouzové před Nizzou wyst. Praga 1875)
- Waldblumme (wyst. Praga 1852)
- Die Bilderstürmer (wyst. Praga 1854)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 95. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1893. ISBN 978-0-02-865528-4.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jan Bedřich Kittl – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project