Jan Dychdalewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Dychdalewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1888
Krakowiec, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

2 września 1933
Lwów, Polska

Wicewojewoda lwowski
Okres

od 1932
do 2 września 1933

Starosta Łódzki
Okres

od 1926
do 1927

Poprzednik

Antoni Remiszewski

Następca

Aleksy Rżewski

Starosta grodzki powiatu łódzkiego
Okres

od 1929
do 1932

Poprzednik

Ignacy Strzemiński

Następca

Kazimierz Podobiński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi (II RP)

Jan Jerzy Dychdalewicz (ur. 3 lutego 1888 w Krakowcu[1], zm. 2 września 1933 we Lwowie) – polski prawnik, urzędnik samorządowy w II RP, m.in. starosta i wicewojewoda lwowski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jan Jerzy Dychdalewicz[2][a] urodził się w 1888 w Krakowcu w ówczesnym powiecie jaworowskim. Kształcił się w Filii C. K. Gimnazjum w Samborze[3]. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby samorządowej II Rzeczypospolitej. Sprawował stanowisko sekretarza rady powiatu powiatu samborskiego, urzędy starosty powiatu starosamborskiego[4], powiatu lubaczowskiego[5], powiatu łaskiego (od początku 1926, równolegle był radcą wojewódzkim[6]). Następnie pełnił funkcję naczelnika wydziału administracyjnego Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi, po czym sprawował stanowisko starosty powiatu łódzkiego od 1926 do 1927. Od 14 marca 1927 był naczelnikiem wydziału w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi[7]. 21 sierpnia 1929 został starostą grodzkim w Łodzi[8]. Od początku 1932 był wicewojewodą lwowskim.

Działał społecznie we Lwowie. W 1920 był członkiem ochotniczej Legii Obywatelskiej. Pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego. W lutym 1930 został wybrany członkiem zarządu Łódzkiego Klubu Lotniczego[9]

W 1933 wskutek ciężkiej choroby był leczony w szpitalu powszechnym we Lwowie[10]. Zmarł 2 września 1933 w szpitalu powszechnym we Lwowie[2]. Został pochowany 4 września 1933 na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[11].

Był żonaty[12].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W źródłach (np. w sprawozdaniu gimnazjum w Samborze i w „Dzienniku Urzędowym Województwa Tarnopolskiego”) pojawiała się także forma nazwiska „Dyhdalewicz”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-14].
  2. a b Zmarł wicewojewoda lwowski. „Głos Narodu”, s. 1, Nr 237 z 4 września 1933. 
  3. Sprawozdanie Kierownika Filii C. K. Gimnazyum w Samborze za rok szkolny 1912/13. Sambor: Fundusz Naukowy, 1913, s. 62.
  4. Pochwała. „Dziennik Urzędowy Województwa Tarnopolskiego”, s. 5, nr 7 z 1 lipca 1922. 
  5. Przysposobienie Wojskowe na terenie P. K. U. Jarosław. „Ziemia Rzeszowska i Jarosławska”, s. 6, nr 18 z 1 maja 1925. 
  6. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 2, s. 1, 1 lutego 1926. 
  7. 170. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. Nr 1 i 2, s. 167, 30 czerwca 1927. 
  8. Nowy starosta grodzki w Łodzi. „Echo”, s. 1, nr 216 z 24 sierpnia 1929. 
  9. Łódź przed najdonioślejszym wydarzeniem sportowym. Organizacja Klubu Lotniczego. „Hasło Łódzkie”, s. 7, Nr 71 z 13 marca 1930. 
  10. Znacznie lepszy stan zdrowia p. wicewojewody Dychdalewicza. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, nr 346 z 8 sierpnia 1933. 
  11. Pogrzeb wicewojewody lwowskiego ś. p. Jana Dychdalewicza. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 3, nr 368 z 4 września 1933. 
  12. Kondolencje. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 2, nr 368 z 4 września 1933. 
  13. M.P. z 1930 r. nr 60, poz. 89 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]