Ignacy Strzemiński
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Wicewojewoda wołyński | |
| Okres |
od 1938 |
| Starosta grodzki powiatu łódzkiego | |
| Okres |
od 1927 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Ignacy Teodor Strzemiński (ur. 18 kwietnia 1896 w Wilnie, zm. 1940 w Kijowie) – polski samorządowiec, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
.JPG)
Urodził się 18 kwietnia 1896 jako syn Ignacego Bazylego (1857-1907, lekarz okulista[1] w Wilnie[2]) i Katarzyny z domu Serwatowicz (1857-1917)[3][4].
Od grudnia 1927 do sierpnia 1929 pełnił funkcję starosty grodzkiego powiatu łódzkiego[5][6][7], od 21 sierpnia 1929 do czerwca 1938 starosty powiatu piotrkowskiego[5][8][9], od września 1938 wicewojewody województwa wołyńskiego[5][10][11][12] w Łucku[13] do 1939.
Po wybuchu II wojny światowej wojewoda wołyński Aleksander Hauke-Nowak miał nie poinformować swoich współpracowników o agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i sam opuścił urząd; po tym Ignacy Strzemiński postępując jako lojalny urzędnik udał się z Krzemieńca do Łucka, a podczas podróży został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD 24 września 1939[14] w rejonie Dubna[15]. Na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD w Bykowni. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 57/1-62 oznaczony numerem 2848)[16]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ dr Ignacy Strzemiński. Cierpienia oczu przy akromegalii. „Nowiny Lekarskie”, s. 649-657, Nr 11 z listopada 1896. Wydział Lekarski Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny zeszyt 184 (tom 45/1), Strzelecki – Stulgiński. dlanauki.pl. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ Wilno – par. św. Jana. Księgi chrztów 1877-1906. stankiewicze.com. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ Rossa Stara. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ a b c Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 2, wyd. LTW, Łomianki 2022, s. 287.
- ↑ Łódź godnie uczci 10-lecie odzyskania Niepodległości. „Dziennik Zarządu M. Łodzi”, s. 775, Nr 40 (468) z 2 października 1928. Zarząd Miasta Łodzi.
- ↑ Katastrofa kolejowa pod Łodzią (08.1929).
- ↑ Sierpniowe zmiany w powiatach.
- ↑ Ogłoszenie Wydziału Powiatowego w Piotrkowie z 26 stycznia 1938. „Łódzki Dziennik Wojewódzki”, s. 25-26, Nr 2 z 1 lutego 1938.
- ↑ Andrzej Grajewski: Czwarty-katynski. gosc.pl, 13 września 2012. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ 193. Zarządzenie Wojewody Wołyńskiego z 10 grudnia 1938. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”, s. 105-106, Nr 23 z 10 grudnia 1938.
- ↑ Okólnik nr 8 Wojewody Wołyńskiego z 23 grudnia 1938. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”, s. 271-272, Nr 25 z 31 grudnia 1938.
- ↑ Książka telefoniczna. Łuck. genealogyindexer.org. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ Sławomir Kalbarczyk. Ukraińska Lista Katyńska. „Komentarze historyczne”, s. 55. Instytut Pamięci Narodowej.
- ↑ Stanisław Alexandrowicz: W cieniu czerwonej gwiazdy. 68. rocznica agresji sowieckiej na Polskę. Mówili, że idą nam z pomocą. lwow.com.pl. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 90. [dostęp 2015-03-05].
- ↑ Ryszard Czarnecki: Czwarty Katyń. ryszardczarnecki.blog.onet.pl, 2015-10-12. [dostęp 2015-11-18].