Jan Fijałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Nepomucen Karol Fijałkowski
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1871
Włocławek

Data i miejsce śmierci

21 października 1919
Warszawa

Praca
Styl

historyzm

Budynki

dworzec kolejowy w Otwocku

Budynek dworca kolejowego w Otwocku
Grób Jana Fijałkowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Jan Nepomucen Karol Fijałkowski (ur. 5 kwietnia 1871 r. we Włocławku, zm. 21 października 1919 r. w Warszawie) – polski architekt, inżynier cywilny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Romana Fijałkowskiego, inżyniera i architekta z Włocławka i Walentyny z Rykowskich. Absolwent Gimnazjum Realnego w Łowiczu oraz Instytutu Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, gdzie studiował w latach 1891-1896. Instytut ukończył ze złotym medalem. Przed I wojną światową członek Koła Architektów w Stowarzyszeniu Techników w Warszawie.

Najistotniejsze osiągnięcia to:

Żonaty od 1908 roku z Janiną-Teklą Saską, córką Kazimierza i Tekli Saskich. Miał jedną córkę. Pochowany na Starych Powązkach, w grobowcu Saskich (kw. 84-1-23/25)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ulica Lwowska w Warszawie
  2. Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SASKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].