Jan Friedberg

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Friedberg
Data urodzenia

27 maja 1945

Zawód, zajęcie

inżynier transportu, samorządowiec, nauczyciel akademicki, urzędnik państwowy

Alma Mater

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Stanowisko

wiceminister transportu i gospodarki morskiej (2000–2001)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jan Stanisław Friedberg (ur. 27 maja 1945[1]) – polski samorządowiec, inżynier transportu, nauczyciel akademicki i urzędnik państwowy, w latach 1991–1997 wiceprezydent Krakowa, w latach 2000–2001 podsekretarz stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (1969), a także studia podyplomowe z urbanistyki i inżynierii ruchu na tej uczelni (1972)[2]. Został członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP, Towarzystwa Urbanistów Polskich, Stowarzyszenia dla Transportu Europejskiego oraz Association for European Transport. Był wykładowcą na studiach podyplomowych z zarządzania projektami i środkami unijnymi na Uniwersytecie Łódzkim, Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim[3].

Pełnił funkcję wiceprezydenta Krakowa od 1991 do 1997, został odwołany przez radę miasta. Następnie przeszedł na stanowisko pełnomocnika prezydenta Józefa Lasotty ds. inwestycji strategicznych (zlikwidowane w listopadzie 1998 po zmianie władz miasta). Przeszedł później do Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej, gdzie został dyrektorem Departamentu Polityki Transportowej[4]. Opracowywał m.in. studia uwarunkowań transportowych dla Warszawy i Krakowa[5], a także projekty transportu miejskiego dla Krakowa i Gdańska[3].

3 kwietnia 2000 awansowany na stanowisko podsekretarza stanu w tym resorcie[6], pozostał na nim do końca kadencji rządu Jerzego Buzka w 2001. Rozpoczął później prowadzenie własnej działalności gospodarczej w branży projektowania dróg[1] i działał jako ekspert ds. transportu i komunikacji zbiorowej[7]. Został dyrektorem w Zespole Projektów Infrastrukturalnych Ernst & Young[8].

W 2015 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy samorządowej[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, mieszka w Krakowie[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Jan Stanisław Friedberg. monitorfirm.pl. [dostęp 2018-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-17)].
  2. ↑ Friedberg Jan, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 83, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-30].
  3. ↑ a b c Zasłużeni samorządowcy odznaczeni!. krakow.pl, 10 lipca 2015. [dostęp 2018-10-17].
  4. ↑ Personalia. dziennikpolski24.pl, 4 kwietnia 2000. [dostęp 2018-10-17].
  5. ↑ Aleksander Buczyński, Urszula Pająk: Kolej w systemie komunikacyjnym aglomeracji warszawskiej - dyskusja panelowa. zm.org.pl, 18 września 1999. [dostęp 2018-10-17].
  6. ↑ Komunikat personalny. kprm.gov.pl, 4 kwietnia 2000. [dostęp 2018-10-17].
  7. ↑ ZRÓWNOWAŻONY TRANSPORT TO TEORIA, W PRAKTYCE TRZEBA JĄ WYMUSZAĆ. wartowiedziec.pl, 2013. [dostęp 2018-10-17].
  8. ↑ Polityka parkingowa w miastach. krakow.pl, 20 listopada 2015. [dostęp 2018-10-17].
  9. ↑ Magdalena Kursa, Wojciech Pelowski: Władza wraca do Krakowa. krakow.wyborcza.pl, 19 października 2001. [dostęp 2018-10-17].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Friedberg&oldid=71896339”