Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej

Wydział Inżynierii Lądowej
Faculty of Civil Engineering
	Politechnika Krakowska
	; Budynek wydziału, widok od ulicy Warszawskiej
Data założenia	1945
Typ	Państwowa
Patron	Tadeusz Kościuszko
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Adres	ul. Warszawska 24; 31-155 Kraków
Liczba pracowników; • naukowych	; 218
Liczba studentów	2986
Dziekan	dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK
	Położenie na mapie Krakowa Wydział Inżynierii Lądowej
	Położenie na mapie Polski Wydział Inżynierii Lądowej
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Wydział Inżynierii Lądowej
	50°04′15,506″N 19°56′34,807″E/50,070974 19,943002
	Strona internetowa

Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej (WIL PK) – jeden z największych i najstarszych wydziałów Politechniki Krakowskiej kształcący w systemie studiów: stacjonarnym i niestacjonarnym (I, II i III stopień) na kierunkach^[1]:

Studia stacjonarne I stopnia:
- budownictwo (w języku polskim)
- budownictwo (w języku angielskim)
- budownictwo (w języku ukraińskim)
- gospodarka przestrzenna (kierunek międzywydziałowy)
- inżynieria czystego powietrza (kierunek międzywydziałowy)
- transport (w języku polskim)
- transport (w języku ukraińskim)
Studia stacjonarne II stopnia:
- budownictwo (w języku polskim)
- budownictwo (w języku angielskim)
- gospodarka przestrzenna (kierunek międzywydziałowy),
- transport
Studia niestacjonarne I stopnia:
- budownictwo
- transport
Studia niestacjonarne II stopnia:
- budownictwo
- transport

Wydział posiada nowoczesną i zmodernizowaną bazę laboratoriów, w tym Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego. Na wydziale działa Rada Przedsiębiorców – grupa przedstawicieli czołowych firm związanych z budownictwem i transportem, mająca istotny wpływ na kształtowanie programów studiów. WIL posiada szeroki wachlarz działalności naukowo-badawczej, prowadzi także współpracę z podmiotami gospodarczymi i instytucjami samorządowymi. W ramach programu Erasmus wydział współpracuje z 53 uczelniami na całym świecie^[2].

Historia wydziału^[3][edytuj | edytuj kod]

Dzień 5.10.1945 r., to data początku funkcjonowania wydziału. Powołany dekretem z dnia 6.09.1946 r. Wydział Inżynierii, jako jeden z kilku Wydziałów Politechnicznych przy Akademii Górniczej, posiadał 3 oddziały – lądowy, wodny i geodezyjny. Powołana uchwałą Rady Ministrów z dnia 7.07.1954 r. Politechnika Krakowska zawierała m.in. Wydział Budownictwa Lądowego, od którego odłączono oddział wodny i geodezyjny, tworząc z nich Wydział Budownictwa Wodnego. Wydział Budownictwa Lądowego kształcił wówczas 840 studentów. W roku 1970, w wyniku reorganizacji uczelni, nastąpiła istotna zmiana także w organizacji wydziału. W miejsce zlikwidowanych katedr, ze stanowiących je zespołów utworzono instytuty. Taka struktura istnieje do dnia dzisiejszego z tym, że w strukturze instytutów istnieją katedry i zakłady. Ponadto na wydziale powołane zostały także samodzielne zakłady.

W 1987 r. wydział po raz kolejny zmienił swą nazwę na Wydział Inżynierii Lądowej.

Główne kierunki działalności naukowo-badawczej^[4][edytuj | edytuj kod]

pomiary zużycia nośników energii w budynku przy zastosowaniu wybranych technologii i instalacji, badania wpływu systemów ogrzewania, chłodzenia i wentylacji pomieszczeń na parametry komfortu użytkowania, pomiary komfortu cieplnego i akustycznego w pomieszczeniach,
pomiary charakterystyk cieplnych badanych przegród budowlanych, badania i modelowanie wewnętrznych zysków ciepła od promieniowania słonecznego przez przegrody przeźroczyste i nieprzeźroczyste do pomieszczeń,
badanie wpływy automatyki, układów regulacji i inteligentnego sterowania na zużycie energii i jakość klimatu wewnętrznego,
sposoby szacowania kosztów eksploatacji poszczególnych systemów w kontekście przewidywanych kosztów inwestycyjnych na badane technologie, modelowanie i symulacje dynamiczne efektywności energetycznej budynków energooszczędnych z wykorzystaniem specjalistycznych programów komputerowych,
fizyka budowli, projektowanie budynków energooszczędnych, niekonwencjonalne źródła energii do ogrzewania budynków,
projektowanie i eksploatacja budowli nowej generacji (tzw. budowli inteligentnych) i automatyczne sterowanie budowlą,
problemy z zakresu inżynierii materiałów budowlanych, doskonalenie metodyki badana materiałów i konstrukcji budowlanych i, trwałość materiałów i konstrukcji budowlanych, ochrona przed korozją, nowe technologie realizacji konstrukcji, wzmocnienie i rekonstrukcja budowli, technologia betonu i prefabrykacji, betonowe konstrukcje sprężone, konstrukcje żelbetowe,
modelowanie komputerowe betonu i żelbetu, konstrukcje murowe i drewniane, konstrukcje zespolone i prefabrykowane, probabilistyczne metody projektowania, konstrukcje metalowe, teoria projektowania mostów i tuneli,
inżynieria ruchu obejmująca: badania procesów ruchu, analizy przepustowości dróg i skrzyżowań, bezpieczeństwo ruchu i infrastruktury transportowej, ochronę środowiska w transporcie, podstawy i doskonalenie metod projektowania infrastruktury transportowej,
planowanie systemów komunikacyjnych, w tym studia techniczno-ekonomiczne korytarzy transportowych, planowanie sieci transportowych, miejska komunikacja zbiorowa, transport lotniczy,
budownictwo drogowe i kolejowe z uwzględnieniem problemów technologii i mechaniki nawierzchni drogowej, kolejowej oraz lotniskowej,
statyka i dynamika budowli z uwzględnieniem wpływów sejsmicznych i parasejsmicznych oraz obciążeń wiatrem,
mechanika materiałów sprężystych, lepkich, plastycznych z uwzględnieniem zagadnień zniszczenia lub kontaktu,
metody obliczeniowe w teorii konstrukcji i mechanice materiałów, wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w mechanice konstrukcji, komputerowe symulacje i wspomaganie procesu projektowania konstrukcji,
formułowanie i rozwiązywanie zagadnień optymalnego kształtowania i sterowania konstrukcji,
systemy informacyjne, grafika komputerowa i modelowanie w budownictwie,
zarządzanie infrastrukturą transportowa, systemy sterowania ruchem, niezawodność i bezpieczeństwo w transporcie lotniczym, eksploatacja lotnisk,
kierowanie firmami transportowymi i logistycznymi, projektowanie inteligentnych systemów transportowych, zastosowanie telematyki w ruchu drogowym, systemy logistyki miejskiej,
organizacja i zarządzanie procesami budowlanymi, symulacje metody normowania procesów budowlanych, kierowanie podmiotami gospodarczymi, zarządzanie finansami i zasobami ludzkimi, kształtowanie strategii i polityki rynkowej, kształtowanie kosztów w cyklu życia obiektów budowlanych (LCC); BIM – modelowanie informacji o budynku (3D – projektowanie; 4D – czas; 5D – koszt; 6D – użytkowanie).

Struktura organizacyjna^[5][edytuj | edytuj kod]

Katedra Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych
Katedra Inżynierii Materiałów Budowlanych
Katedra Konstrukcji Mostowych, Metalowych i Drewnianych
Katedra Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli
Katedra Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu
Katedra Systemów Transportowych
Katedra Zarządzania w Budownictwie
Katedra Mechaniki Budowli i Materiałów
Katedra Geotechniki i Wytrzymałości Materiałów
Katedra Technologii Informatycznych w Inżynierii
Centrum Certyfikacji Budowlanej
Laboratorium Badawcze Materiałów i Konstrukcji Budowlanych
Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego
Laboratorium Inżynierii Wiatrowej
Laboratorium Badania Odkształceń i Drgań Budowli

Dziekani wydziału^[6][edytuj | edytuj kod]

Wydział Inżynierii Lądowej i Wodnej (1945 – 1953)[edytuj | edytuj kod]

Edmund Wilczkiewicz (1945/46)
Marian Kamieński (1946/47)
Włodzimierz Roniewicz (1947/48 – 1951/52)
Mieczysław Wrona (1952/53)

Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (1954 – 1984)[edytuj | edytuj kod]

Bronisław Kopyciński (1953/54 – 1955/56)
Michał Fuksa (1956/57 – 1957/58)
Kazimierz Sokalski (1958/59 – 1964/65)
Jan Wątorski (1965/66 – 1967/68)
Stefan Piechnik (1968/69 – 1972/73)
Krzysztof Piwowarski (1973/74 – 1977/78)
Władysław Muszyński (1978/79 – 1983/84)