Jan Korpak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Korpak
major piechoty major piechoty
Data urodzenia

30 sierpnia 1888

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

pułk piechoty nr 13
13 pułk piechoty
20 pułk piechoty
22 pułk piechoty
38 pułk piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Jan Korpak (ur. 30 sierpnia 1888, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[1], a następnie walczył na frontach I wojny światowej. Jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty nr 13[2][3][4]. Awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy piechoty: kadeta (starszeństwo z 1 stycznia 1912)[5], podporucznika (starszeństwo z 1 listopada 1914)[6] i porucznika (starszeństwo z 1 sierpnia 1916)[7].

W maju 1921 został przeniesiony z 13 pp do 20 pułku piechoty w Krakowie[8][9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 242. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. 10 lipca tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[11][12]. W 1924, po przeprowadzonej reorganizacji pułku, został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu[13], a w następnym roku na stanowisko kwatermistrza[14]. W styczniu 1926 został przeniesiony do 22 pułku piechoty w Siedlcach na stanowisko dowódcy I batalionu[15]. Później został przeniesiony do 38 pułku piechoty w Przemyślu na stanowisko dowódcy III batalionu. W kwietniu 1928, w związku z likwidacją III baonu, został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[16][17]. W lutym 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty[18]. Z dniem 30 września 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[19].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Przemyśl. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[20].

W latach 1934–1935 był członkiem Komisji Rewizyjnej Okręgu X Związku Strzeleckiego w Przemyślu[21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schematismus 1914 ↓, s. 405.
  2. Schematismus 1913 ↓, s. 527.
  3. Ranglisten 1916 ↓, s. 288.
  4. a b Ranglisten 1918 ↓, s. 483.
  5. Schematismus 1913 ↓, s. 499.
  6. Ranglisten 1916 ↓, s. 180.
  7. Ranglisten 1918 ↓, s. 214.
  8. Rozkaz nr 73 Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków z 28 maja 1921.
  9. Spis oficerów 1921 ↓, s. 79.
  10. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 31.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 182, 401.
  13. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171, 345.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 268.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 11 stycznia 1926 roku, s. 1.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.
  17. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 54, 169.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 77.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 263.
  20. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 1042.
  21. Sprawozdanie 1935 ↓, s. 10, 36, 38.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Sprawozdanie Zarządu i Komendy Okręgu X. Związku Strzeleckiego w Przemyślu za okres roczny 1934/35 r. Przemyśl: Nakładem Zarządu Okręgu X Związku Strzeleckiego, 1935.