Jan Krzysztof Szczygieł

Jan Krzysztof Szczygieł
Jan Heba
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1970 ; Starachowice
Zawód	aktor teatralny; aktor filmowy; prezenter telewizyjny; trener sztuki pracy ze słowem i wizerunkiem osobistym
Lata aktywności	od 1990
	Strona internetowa

Jan Krzysztof Szczygieł^[1]^[2], również Krzysztof Szczygieł^[1], obecnie Jan Heba^[1]^[3] (ur. 27 lipca 1970 w Starachowicach) – polski reżyser, aktor teatralny i filmowy, prezenter telewizyjny, trener sztuki wystąpień, kreowania wizerunku i sztuki mówienia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako aktor zadebiutował w 1990 r. w Teatrze Dramatycznym w Elblągu, gdzie zagrał rolę majstra w Zemście Aleksandra Fredry; wystąpił też w Don Juanie Moliera^[2].

W latach 1991–1995 studiował na wydziale aktorskim Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, uzyskując dyplom magistra sztuki, specjalizacja aktor teatralny, filmowy i telewizyjny pod kierunkiem prof Jana Machulskiego. Studiował również reżyserię pod kierunkiem prof Henryka Kluby. W trakcie studiów, na II roku zagrał główną rolę Iana Bredy w Preparadise sorry now Rainera Wernera Fassbindera w Teatrze Studyjnym w Łodzi oraz zagrał rolę asystenta u boku Leona Niemczyka w przedstawieniu Teatru Telewizji Babie Dziwo Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w reżyserii Henryka Kluby w 1994 roku. Grał też kilka ról w Teatrze Powszechnym w Łodzi. w Teatrze Studyjnym oraz Teatar 77 w Łodzi. W kinie debiutował w 1993 roku rolą Andrzeja Pawelca w nagrodzonej Złotymi Lwami na festiwalu w Gdyni Samowolce w reż. Feliksa Falka^[4].

Po studiach związał się z Teatrem Powszechnym w Radomiu, gdzie zagrał kilkanaście ról w latach 2000–2004. Grał też kilka ról w Resursie Obywatelskiej w Radomiu oraz w Teatrze TVP. Od 2005 r. związany jest z Teatrem Na Woli. Jest również lektorem i czyta książki wydawane w formacie mp3. W 2008 roku stworzył akademicki Teatr DĄB, w którym wyreżyserował Sceny z życia na podstawie opowiadań Antoniego Czechowa, których premiera odbyła się 13 czerwca 2008. Jest autorem artykułu „słowa, słowa, słowa” w półroczniku „Obecni” mówiącym o kondycji słowa w dzisiejszym świecie.

W 2007 roku zagrał na warszawskiej Scenie OFF rolę Antinosa w Powrocie Odysa Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Anny Dziedzic. W 2008 na „Scenie OFF zagrał redaktora w sztuce „Lalek” Zbigniewa Herberta w reż. Anny Dziedzic. W 2010 roku Lalek został zaprezentowany na XXII Festiwalu w Grenoble (Francja) Rencontres du Jeune Théàtre Européan podczas którego aktor zagrał rolę Barańskiego i Pana Władzia.

W latach 1993–2017 zagrał kilkadziesiąt ról w filmach fabularnych i serialach TV.

W 2001 był gospodarzem programu Wokanda w TV4. Od października 2008 roku do 28 grudnia 2009 roku był gospodarzem programu pt. „Znaki Czasu” w Telewizji Polskiej^[4].

W latach 80. grał w piłkę nożną w kadrze juniorów w KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, następnie w kadrze waterpolo KSZO.

Od 1989 roku jest ratownikiem WOPR, a od 2013 roku przewodnikiem świętokrzyskim.

W styczniu 2012 roku w Kościele św. Jadwigi w Ostrowcu Św. zainaugurował comiesięczny cykl Teatru Słowa: „Wieczory z Żywym Słowem”, którego jest twórcą^[5].

W marcu 2024 przyjął imię i nazwisko Jan Heba^[3].

Reżyseria[edytuj | edytuj kod]

2009: Droga do Rzymu, miniatura dokumentalna 8" dla TVP o abp Zygmuncie Zimowskim – scenariusz i realizacja.
2010: Okruchy życia w sztuce, miniatura dokumentalna 12" dla TVP o Leszku Mądziku – scenariusz i realizacja.
2010: Jazz to wolność, miniatura dokumentalna 12" dla TVP o Jerzym Stępniu – scenariusz i realizacja.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

1990: Entliczek pentliczek (etiuda szkolna) – robaczek
1992: Róża (etiuda szkolna) – obsada aktorska
1992: Europa, Europa, Europa (etiuda szkolna) – klient
1993: Samowolka – Pawelec
1994: Polska śmierć – policjant
1994: Nasze miasteczko (etiuda szkolna) – obsada aktorska
1994: Baba-dziwo (spektakl telewizyjny) – asystent
1995: Dzieje mistrza Twardowskiego – król Henryk Walezy
1995: Drzewa – obsada aktorska
1996: Szamanka – student medycyny
1996: Poznań 56 – milicjant
1997: Przystań – uczestnik kursu
1997: Młode wilki 1/2 – strażnik w gorzelni
1997: Marion du faouet – chef de volerus – obsada aktorska
1997: Kroniki domowe – młodzik
1998: 13 posterunek – brzytwiarz (odc. 11)
1999: Wojna kreskówek (spektakl telewizyjny) – Kałasznikow
1999: Tygrysy Europy – mężczyzna
1999: Kiler-ów 2-óch – facet od wykładzin
1999–2000: Czułość i kłamstwa – menadżer Marek
2000: Bankructwo małego Dżeka (spektakl telewizyjny) – policjant II
2001: Marszałek Piłsudski – PPS-owiec podczas ślubu Piłsdskiego (odc. 1)
2003: M jak miłość – Nowak, przedstawiciel „AquaPolu” (odc. 141)
2005: Plebania – kierowca (odc. 498)
2005: Pensjonat pod różą – posterunkowy (odc. 76)
2005: Kryminalni – kierowca mercedesa (odc. 39)
2006: M jak miłość – Robert Maj (odc. 401, 404)
2007: Prawo miasta – właściciel sklepu z telefonami (odc. 8)
2008: Skorumpowani – doktor Lewandowski
2008: Ojciec Mateusz – mieszkaniec Sandomierza (odc. 3-4)
2008: Hotel pod żyrafą i nosorożcem – kierownik sklepu (odc. 12)
2009: Naznaczony – ochroniarz w redakcji (odc. 3)
2010: Weekend – znajomy barman
2010: Pierwsza miłość – starszy inspektor Ryszard Rucki
2010: Ojciec Mateusz – farmaceuta (odc. 35)
2010: Na dobre i na złe – policjant (odc. 398)
2010: Mała matura 1947 – listonosz (odc. 1)
2011: Usta usta – pracownik opieki społecznej (odc. 31)
2011: Unia serc – beneficjent (odc. 8)
2011: Układ warszawski – technik policyjny (odc. 10)
2011: Szpilki na Giewoncie – policjant (odc. 35)
2011: Ojciec Mateusz – barman w Ramzesie (odc. 92)
2011: Ojciec Mateusz – farmaceuta (odc. 66)
2012: Zagadka Kpt. Z 24 – agent Siwiński
2012: Przepis na życie – Zygmunt, szef agencji DDR (odc. 31)
2012: Ojciec Mateusz – ojciec Dobczewskiego (odc. 106)
2012: Ojciec Mateusz – farmaceuta (odc. 95)
2012: Na krawędzi – doktor Jan (odc. 2)
2012: Czas honoru – Bujak, działacz PPS-u (odc. 60-61, 63)
2013: Prawo Agaty – sędzia (odc. 43)
2013: Klan – inkasent w gazowni
2014: Pierwsza miłość – majster Kurski
2013: Hotel 52 – gość na przyjęciu Filipowiczów (odc. 91)
2013: Barwy szczęścia – lekarz (odc. 869, 874, 878-879, 883, 901)
2015: Hiszpanka – dyżurny policjant
2015: Est – obsada aktorska
2016: Szkoła uwodzenia Czesława M. – radny, kolega Zygmunt z czasów szkoły
2016: Historia w ożywionych obrazach – Piotr Skarga
2016: Dziadek – obsada aktorska
2017: Ojciec Mateusz – jubiler (odc. 217)
2017: Brat naszego Boga (spektakl telewizyjny) – brat
2018: Korona królów – Karol Robert, król Węgier (odc. 48-49, 69-70)
2018: Pierwsza miłość – Jan Materski
2018: Diagnoza – mężczyzna w willi (odc. 35, 36, 38)
2018: Prymas Hlond – oficer niemiecki

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Wybrane role^[6]^[2]:

Teatr Powszechny w Radomiu, 2000 r. – „Zemsta” Aleksandra Fredry w reż. W. Kempszyński role: Majstra, Perełki, Śmigalskiego
Teatr w Radomiu – „Alicji w Krainie Czarów” w reż. Jacka Suta, role: Ptaka, Kata i Smoka
Teatr w Radomiu – „Szkoła Mężów” Moliera w reż. Jana Bratkowskiego, rola Notariusza
Teatr Powszechny w Radomiu – „Romeo i Julia” Shakespeare w reż. Adama Sroki. rola Benvolio
„Nowe szaty króla” w reż. A. Choińskiej, rola Rycerza
„Prawdziwa historia głupiego Jasia” R. Figury w reż. M. Bogajewskiej, rola Karola
„Tolkienada” według Hobbista i Władcy Pierścieni w reż. K. Galosa, rola Aragorna
„Odprawa Posłów Greckich” J. Kochanowskiego w reż. A. Sroki, rola Ulissesa
„Ślub” W. Gombrowicza w reż. A. Sroki, rola Władzia, i w innej obsadzie Pijaka
„Przygody Pędrka Wyrzutka” S. Themersona w reż. M. Bogajewskiej, rola karabiniera, dozorcy, kupca, admirała, wilka, zafrasowanego, premiera,
„Zabij mnie” M. Modzelewskiego w reż. M. Powalisz, rola Pawulona
„Królowa śniegu” według Andersena, w reż. P. Ziniewicza, rola Ediego
„Dyrektor teatru marionetek' według Andersena, w reż. W. Hołdysa, rola pierwszego amanta i inne postacie
„Kordian, czyli panoptikum strachów polskich” według J. Słowackiego, w reż. A. Sroki, role dozorcy, wariata
„Jacek Malczewski w widowisku o życiu malarza” w reż. Jana Szczygła, Resursa Obywatelska w Radomiu, 2005 r.
„Trzy godziny miłości”, w reż. Jana Szczygła, Resursa Obywatelska w Radomiu, 2005 r. jako Krzysztof Kamil Baczyński
„Król Lear” reż. Andrieja Konczałowskiego (Rosja); Teatr na Woli, Warszawa 2006 r. rola rycerza Księcia Kornwalii i posłańca
„Powrót Odysa” Wyspiańskiego; Mazowieckie Centrum Kultury reż. Ania Dziedzic 2007 r. rola Antinoosa
„Lalek” Z. Herberta; Mazowieckie Centrum Kultury reż. Anna Dziedzic 2008 r.role Barański, Pan Władzio
„Kazania w wizji Matejki” Piotr Skarga; Przedstawienie impresaryjne, adaptacja i reż. Jan Szczygieł, 09.11.2012 r.rola x. Piotr Skarga
„Wolna Trybuna” Christian Skrzyposzek; Instytut Teatralny reż. Paweł Wodziński, 20.10.2013 r. Wykładowca
„Z rączki do rączki”, Michael Cooney, Teatr Nowy w Słupsku, 2016/2017 r. Forbright
„Balladyna” Juliusz Słowacki, Teatr Nowy w Słupsku, reż. Jan Machulski, 2017 r. Pustelnik

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Jan Heba w bazie filmpolski.pl
↑ ^a ^b ^c Jan Krzysztof Szczygieł, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2024-04-24] .
↑ ^a ^b Jan Heba [online], Facebook.com [dostęp 2024-04-24] .
↑ ^a ^b Gazeta Starachowicka | „Nie chcę być towarem, bo jestem osobą!” [online], starachowicka.pl [dostęp 2018-08-22] .
↑ KrzysztofK. Krzak KrzysztofK., Ostrowiec Św.: Wieczór z żywym słowem w kościele Świętej Jadwigi, „naszemiasto.pl”, 22 stycznia 2012 [dostęp 2018-08-22] .
↑ JSmedia :: Agencja Aktorska, AgencjaAktorska – Jan Krzysztof Szczygieł – Prezentacja [online], 8 listopada 2011 [dostęp 2018-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-08] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[FP-1] Jan Heba w bazie filmpolski.pl

[ETP-2] Jan Krzysztof Szczygieł, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2024-04-24] .

[Facebook-3] Jan Heba [online], Facebook.com [dostęp 2024-04-24] .

[:0-4] Gazeta Starachowicka | „Nie chcę być towarem, bo jestem osobą!” [online], starachowicka.pl [dostęp 2018-08-22] .

[5] KrzysztofK. Krzak KrzysztofK., Ostrowiec Św.: Wieczór z żywym słowem w kościele Świętej Jadwigi, „naszemiasto.pl”, 22 stycznia 2012 [dostęp 2018-08-22] .

[6] JSmedia :: Agencja Aktorska, AgencjaAktorska – Jan Krzysztof Szczygieł – Prezentacja [online], 8 listopada 2011 [dostęp 2018-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-08] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]