Jan Wacławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Wacławski
Jacek
Ilustracja
Fotografia nagrobna Jana Wacławskiego
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1911
Sieniawa

Data śmierci

3 grudnia 1990

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

urzędnik

Narodowość

polska

Małżeństwo

Jadwiga

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Jan Wacławski (ur. 15 sierpnia 1911 w Sieniawie, zm. 3 grudnia 1990) – polski działacz komunistyczny.

Grobowiec Jadwigi i Jana Wacławskich

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 sierpnia 1911 w Sieniawie[1]. Uzyskał wykształcenie wyższe[2]. Po wybuchu II wojny światowej w trakcie okupacji niemieckiej w rodzinnej wsi Sieniawie wspierał uchodźców zmierzających w kierunku granicy z Węgrami. Wraz z bratem Władysławem zaangażował się w działanie lewicowej organizacji (według innej wersji w 1940 został członkiem ZWZ[1]). W kwietniu 1940 został aresztowany i wywieziony na roboty przymusowe w III Rzeszy. Tam doznał obrażeń zdrowotnych, wskutek czego pod koniec 1941 został zwolniony. Na początku 1942 z ramienia Komunistycznej Partii Polski został szefem spraw propagandowo-oświatowych w rejonie Sieniawy i Rymanowa. Później, po przekształceniu, działał pod egidą Polskiej Partii Robotniczej. Działał w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej[3]. W konspiracji działał pod pseudonimem „Jacek”.

Po wkroczeniu na ziemię sanocką oddziałów wojska ludowego i Armii Czerwonej (sierpień 1944) został sekretarzem Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (PRN) w Sanoku i pełnił tę funkcję od stycznia 1945 w kolejnych latach[4][5]. W lutym 1960 został przewodniczącym komitetu powiatowego organizującego spartakiadę w Sanoku[6][7]. Do 1963 był zatrudniony w organach władzy państwowej (rad narodowych[8]). Był aktywistą ZBoWiD[8], wybierany do zarządu oddziału powiatowego 12 marca 1961[9], 17 marca 1963[10], 6 lutego 1966 (w toku zmian w nomenklaturze z 1964 oddział powiatowy został zastąpiony oddziałem)[11], 20 października 1968[12], 13 września 1970 powołany na przewodniczącego komisji współpracy z młodzieżą[13], 23 maja 1971 wybrany członkiem prezydium zarządu[14], 21 października 1973 wybrany członkiem zarządu oddziału miejskiego (działającego od 1 stycznia 1973 wskutek przekształcenia oddziału powiatowego na podstawie zmian administracyjnych)[15]. Potem został członkiem zarządu koła w Sanoku[16], ponownie 11 maja 1980[17]. Był też prelegentem tej organizacji[18]. Wybierany członkiem zarządu koła miejsko-gminnego w Sanoku 15 listopada 1976[19], 23 października 1977[20]. W późniejszym kole miejsko-gminnym w Sanoku był wybierany członkiem zarządu 15 listopada 1976[19], członkiem komisji rewizyjnej 23 października 1977[20]. Był członkiem Kolegium do Spraw Wykroczeń w Sanoku od 1972, członkiem Kolegium Karno-Administracyjnego od 1976 do 1982[21]. Należał do PZPR[2].

Był autorem wspomnień z okresu powojennego, które trafiły do Muzeum Historyczne w Sanoku[22][23].

Jego bracia Władysław i Kazimierz służyli w samoobronie ORMO, a trzeci brat Józef poległ u kresu wojny w maju 1945. Jego żoną została Jadwiga z domu Gościńska (zm. 2 lutego 1990). Jan Wacławski zmarł 3 grudnia 1990. Oboje zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Sztandar 1986 ↓, s. 99.
  2. a b ZBoWiD 1986 ↓, s. 263.
  3. a b Dzień zwycięstwa – dzień kombatanta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 15 (486) z 20–31 maja 1989. 
  4. Z karnecika spartakiad powiatowych. „Nowiny”, s. 3, Nr 145 z 20 czerwca 1960. 
  5. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 173, 178, 195, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  6. Rozkręca się praca komisji organizacyjnych Spartakiad. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 9 z 29 lutego 1960. 
  7. Pracują już powiatowe komitety spartakiad. „Nowiny-Stadion”, s. 5, Nr 14 z 4 kwietnia 1960. 
  8. a b c W województwie rzeszowskim. „Nowiny”, s. 2, Nr 294 z 7 listopada 1969. 
  9. ZBoWiD 1986 ↓, s. 57.
  10. ZBoWiD 1986 ↓, s. 70.
  11. ZBoWiD 1986 ↓, s. 79, 90.
  12. ZBoWiD 1986 ↓, s. 118.
  13. ZBoWiD 1986 ↓, s. 140.
  14. ZBoWiD 1986 ↓, s. 150.
  15. ZBoWiD 1986 ↓, s. 182.
  16. Jan Wacławski. Z problemów pracy ZBoWiD. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 5 (74) z 1-15 marca 1977. 
  17. ZBoWiD 1986 ↓, s. 276.
  18. ZBoWiD 1986 ↓, s. 76, 161, 264.
  19. a b ZBoWiD 1986 ↓, s. 225.
  20. a b ZBoWiD 1986 ↓, s. 235.
  21. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 229, 250, 260, 280, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  22. Jan Wacławski. W 35 rocznicę powstania PPR. Pierwsze lata. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 1 (70) z 1-15 stycznia 1977. 
  23. Opinie. Serdecznie przepraszamy P. J. Wacławskiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 2 (71) z 15-31 stycznia 1977. 
  24. ZBoWiD 1986 ↓, s. 127.
  25. Spotkanie byłych więźniów hitlerowskich obozów zagłady. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 6 (25) z 15-31 marca 1975. 
  26. Uroczysta sesja MRN i MK FJN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 21 (114) z 20-31 lipca 1978. 
  27. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 260, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  28. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]