Jerzy Szeruda
| |
 sierżant pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
Jerzy Szeruda (ur. 16 października 1891 w Wędryni, zm. 16 lutego 1919 w okolicy Przemyśla[1]) – polski lotnik wojskowy, sierżant pilot Wojska Polskiego II RP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 16 października 1891 w Wędryni na Śląsku Cieszyńskim, wchodzącym w skład Austro-Węgier[2]. W 1914, z chwilą wybuchu I wojny światowej, wcielony został do cesarskiej i królewskiej armii. Na początku 1915 został odkomenderowany do szkoły pilotażu w Wiener Neustadt. Później doskonalił swoje umiejętności w Lugos (obecnie Lugoj w Rumunii) oraz w Aradzie[2]. Po ukończeniu szkolenia został skierowany jako pilot na front do eskadry myśliwskiej[2]. Do końca wojny służył w lotnictwie austriackim. Po kapitulacji Austro-Węgier wrócił do Polski i zgłosił się do lotnictwa polskiego. Został wcielony do 5 eskadry wywiadowczej stacjonującej na Lotnisku Rakowickim w Krakowie, rozpoczynając służbę w charakterze pilota[2].
W czasie wojny polsko-ukraińskiej razem z eskadrą został przeniesiony na lotnisko Hurka koło Przemyśla. W dniu 16 lutego 1919 roku razem z porucznikiem obserwatorem Janem Pareńskim został wysłany na lot bojowy na samolocie Rumpler C.IV[2] (nr fabr. 5040/?[1]). W czasie wykonywania manewru po starcie samolot wpadł w korkociąg i runął na ziemię. W wypadku śmierć ponieśli obaj lotnicy[2].
Za zasługi został odznaczony Polową Odznaką Pilota[2]. Pochowano go na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Romeyko (red.): Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa. Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników, 1933, s. 299-300.