Jezioro Trzcielińskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Trzcielińskie
Ilustracja
Widok od południa, z wieży obserwacyjnej
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Poznańskie

Wysokość lustra

68,8 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

6,5 ha

Hydrologia
Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie gminy Dopiewo
Mapa konturowa gminy Dopiewo, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Trzcielińskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Trzcielińskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Trzcielińskie”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Trzcielińskie”
Ziemia52°18′30″N 16°39′48″E/52,308333 16,663333

Jezioro Trzcielińskie – jezioro zlokalizowane w gminie Dopiewo, na Pojezierzu Poznańskim, na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego. Powierzchnia jeziora wynosi 6,5 ha. Misa jest łukowato wygięta. Akwen zasilany przez ciek będący bezimiennym dopływem Samicy Stęszewskiej.

Akwen położony na terenie silnie zabagnionym, wchodzi w skład obszaru ochrony ścisłej Trzcielińskie Bagno. Jest porośnięty w dużej części gąszczem trzcin i oczeretów, zaroślami wierzbowymi i fragmentami łęgu olszowego, a ptaki mają tutaj bardzo sprzyjające warunki do bytowania. Na szczególną uwagę zasługuje kolonia mew śmieszek. W okolicy żyją też: czajka zwyczajna, czapla siwa, błotniak stepowy, myszołów zwyczajny i kania ruda. Z roślin występują m.in. grążel żółty, grzybienie białe i pałka wąskolistna. Poziom wód notuje spore wahania. Od strony północnej duży płat roślinności kserotermicznej.

W pobliżu jeziora stoi gajówka Podgaj. Dostęp do akwenu trudny - nie prowadzą tutaj żadne szlaki turystyczne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Anders, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Wielkopolski Park Narodowy (Wielkopolska Biblioteka Krajoznawcza), wyd. WBP, Poznań, 1999, ss.31,34, ISBN 83-85811-71-0
  • Wizjer Turystyczny. wizjerturystyczny.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-26)]. - dostęp 18.10.2012
  • Powiat poznański - mapa turystyczna, Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-029-4