Jodła koreańska

Jodła koreańska

Systematyka
Domena	{{{domena}}}
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	nagonasienne
Podgromada	nagonasienne drobnolistne
Klasa	iglaste
Rząd	sosnowce
Rodzina	sosnowate
Rodzaj	jodła
Gatunek	jodła koreańska
Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} E. H. Wilson J. Arnold Arbor. 1:188. 1920

{{Takson infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | opis grafiki = | nazwa łacińska = | grafika = | synonimy = | domena = Nieznane pola: "status_ref", "status", "synonim", "status_system", "obrazek", "systematyka_ref" oraz "łacina".

Szyszka i nasiona

Jodła koreańska (Abies koreana, kor. 구상나무, Kusang namu) – gatunek wiecznie zielonego drzewa należący do rodziny sosnowatych, pochodzący z górzystych terenów Korei Południowej (wraz z wyspą Czedżu).

Morfologia

Pokrój

Stożkowaty.

Pień

Po 10 latach osiąga 4–5 m wysokości i około 1,5 m szerokości a dorasta do 10–18 m wysokości i ponad 0,7 m średnicy. Na granicy drzew jest mniejsza i czasami krzewiasta.

Kora

Kora barwy szaro-brązowej jest gładka i występują na niej "pęcherze" żywiczne.

Liście

Płaskie igły o długości 1–2 cm, szerokości 2–2,5 mm oraz grubości 0,5 mm. Na pędach ułożone promieniście otaczają gałązkę, od góry ciemnozielone, od spodu biaława (kredowo biała).

Kwiaty

Kwiaty męskie czerwonobrązowe, pokryte żywicą, wyrastające gęsto na pędach bocznych. Kwiaty żeńskie ciemnoczerwone lub purpurowe.

Szyszki

Do 7 cm długości, z fioletowym nalotem. Na gałęziach pojawiają się już po kilku latach od posadzenia drzewa. Po dojrzeniu rozsypują się.

Gatunki podobne

Jodła Arnolda (Abies x arnoldiana).

Biologia i ekologia

Występuje na obszarach położonych na wysokościach od 1000 do 1900 metrów w umiarkowanym lesie deszczowym, z wilgotnym i chłodnym latem (z częstymi opadami deszczu) oraz z zimą z intensywnymi opadami śniegu. Na naturalnych terenach występowania obserwuje się spadek liczebności populacji.

Zastosowanie

Roślina ozdobna. Posiada efektowny, stożkowaty kształt i dlatego dobrze prezentuje się jako pojedynczy okaz (soliter).

Uprawa

Roślina, która wymaga lekko kwaśnej, wilgotnej i zasobnej w składniki pokarmowe gleby. Najlepiej rośnie na pół cienistych lub słonecznych miejscach. Roślina wytrzymała na mróz (nawet na surowe zimy), stosunkowo odporna na niekorzystne warunki przez co staje się łatwa w uprawie.

Bibliografia

1. Miesięcznik Ogrody, nr 12, grudzień 2004.