Jonestown (Gujana)
7°41′N 59°57′W/7,683333 -59,950000
 Wjazd na teren Jonestown | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Populacja (2017) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Gujany  | |
| 7°41′N 59°57′W/7,683333 -59,950000
| |
Jonestown (oficjalnie Peoples Temple Agricultural Project) – osada w Gujanie, założona przez członków sekty Świątynia Ludu w połowie lat 70. XX wieku z polecenia Jamesa Warrena Jima Jonesa, przywódcy sekty, od którego nazwiska przyjęła też swoją nazwę. Miejscowość stała się znana po tym, gdy 18 listopada 1978 roku 909 jej mieszkańców popełniło największe w historii najnowszej zbiorowe samobójstwo[1][2][3].
Według świadka, członka sekty, Tima Cartera, był to masowy mord zaplanowany i dokonany na mieszkańcach Jonestown[4].
Zamierzeniem Jima Jonesa było założenie Jonestown jako utopii, dobrowolnej komunistycznej społeczności[5], jak mówił: „Wierzę w to, że jesteśmy najczystszymi istniejącymi komunistami”. Marceline Jones (jego żona) opisywała Jonestown jako „przeznaczone do życia dla socjalizmu, całkowitej ekonomicznej, rasowej i socjalnej równości. Żyjemy tutaj we wspólnocie”. Pod tym względem, podobnie jak restryktywne polityki Związku Radzieckiego, Kuby, Korei Północnej czy innych państw komunistycznych, Jim Jones nie zezwalał członkom na opuszczanie Jonestown[6].
W Georgetown (stolica pro-socjalistycznej ówcześnie Gujany), członkowie Świątyni Ludu prowadzili częste spotkania z przedstawicielami ambasad Związku Radzieckiego, Korei Północnej, Jugosławii i Kuby. Ich negocjacje prowadzone z przedstawicielami władz Związku Radzieckiego zawierały obszerne dyskusje możliwego tam przeniesienia i przedstawiciele Świątyni publikowali memoranda omawiające potencjalne miejsca wewnątrz Związku Radzieckiego, w których mogliby się osiedlić. Sharon Amos, Michael Prokes i inni członkowie Świątyni brali czynny udział w „Stowarzyszeniu Przyjaźni Gujańsko-Koreańskiej”, które sponsorowało dwa seminaria na temat koncepcji rewolucyjnych Józefa Stalina, północnokoreańskiego dyktatora Kim Ir Sena i chińskiego przywódcy Mao Zedonga[7][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Storr 2009 ↓, s. 20.
- ↑ Inside the Jonestown massacre. cnn.com. [dostęp 2023-02-15].
- ↑ How many people died on November 18?. Alternative Considerations of Jonestown & Peoples Temple. Jonestown Project: San Diego State University. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Tim Carter: Murder or Suicide: What I Saw. Alternative Considerations of Jonestown & Peoples Temple. Jonestown Project: San Diego State University. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Storr 2009 ↓, s. 27.
- ↑ Storr 2009 ↓, s. 32.
- ↑ Reiterman i Jacobs 1982 ↓, s. 163–164.
- ↑ Jim Jones: Transcript of Recovered FBI tape Q 216.. Alternative Considerations of Jonestown & Peoples Temple. Jonestown Project: San Diego State University. [dostęp 2021-05-13]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tim Reiterman, John Jacobs: Raven: The Untold Story of Rev. Jim Jones and His People. Boston, Massachusetts: Dutton, 1982. ISBN 978-0-525-24136-2. (ang.).
- Anthony Storr: Kolosy na glinianych nogach. Studium guru. Przemysław Prokopiuk, Jan Sieradzan (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2009. ISBN 978-83-7414-651-7.