Józef Łukomski (generał)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:45, 23 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Józef Łukomski (ur. 12 sierpnia 1895 w Bydgoszczy, zm. 31 stycznia 1975 w Warszawie) – oficer dyplomowany łączności Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, w 1964 roku mianowany generałem brygady przez Naczelnego Wodza, generała broni Władysława Andersa.

Życiorys

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Armii Cesarstwa Niemieckiego jako podporucznik rezerwy łączności. W 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego.

12 lutego 1919 roku został komendantem Szkoły Telefonistów przy I Batalionie Telegrafistów Wielkopolskich. 1 kwietnia 1919 roku został organizatorem i dowódcą II Batalionu Telegrafistów Wielkopolskich. Następnie objął dowództwo Kompanii Zapasowej Telegraficznej Nr 7 w Poznaniu[1].

Z dniem 5 stycznia 1931 roku został powołany z 19 Dywizji Piechoty do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1930-1932. Z dniem 1 listopada 1932 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko wykładowcy taktyki łączności. 12 marca 1933 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów łączności[2]. W 1936 roku został szefem Łączności w Sztabie Głównym . Na tym stanowisku pozostawał do września 1939 roku oraz został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 19 marca 1939 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów łączności[3][4]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był I zastępcą naczelnego dowódcy łączności w Sztabie Naczelnego Wodza.

Od października 1945 roku do listopada 1946 roku był komendantem Szkoły Radiotechnicznej w Rzymie.

Naczelny Wódz, generał broni Władysław Anders mianował go generałem brygady ze starszeństwem z 1 stycznia 1964 roku w korpusie generałów[5].

W 1968 roku powrócił na stałe do Polski. Z powodu wyjazdu do kraju został skreślony z listy członków Koła Generałów i Pułkowników byłych Wyższych Dowódców, skupionego wokół osoby generała broni Władysława Andersa[6]. Zmarł 31 stycznia 1975 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wiśniewski 1998 ↓, s. 48, 50, 82.
  2. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933 roku, s. 46.
  3. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 262, 424.
  4. ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 124 autorzy podali, że na pułkownika został mianowany w marcu 1937 roku.
  5. ↑ a b Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 124.
  6. ↑ Komunikat 1970 ↓, s. 104.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Łukomski_(generał)&oldid=52236211”