Kładka przy ul. Daszyńskiego w Kłodzku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kładka przy ul. Daszyńskiego
{{{alt zdjęcia}}}
Kładka na Młynówce
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kłodzko

Podstawowe dane
Przeszkoda

kanał Młynówka

Data budowy

średniowiecze

Data zburzenia

XVII wiek

Data odbudowy

koniec XIX wieku

Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kładka przy ul. Daszyńskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kładka przy ul. Daszyńskiego”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kładka przy ul. Daszyńskiego”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kładka przy ul. Daszyńskiego”
Ziemia50°26′13,08″N 16°39′17,07″E/50,436967 16,654742

Kładka przy ul. Daszyńskiegomost dla pieszych i rowerzystów w Kłodzku o konstrukcji kamiennej nad Młynówką, łączący Stare Miasto i Przedmieście Piasek.

Pierwotna kładka, istniejąca od czasów średniowiecza, znajdowała się kilkanaście metrów na północ od obecnej, miała kamienne filary, mimo to często była niszczona przez powodzie. W związku z tym władze Kłodzka zaniechały w końcu XVII wieku jej odbudowy, ustawiając na jej miejscu rzeźbę Trójcy Świętej. Pod koniec XIX wieku, w związku z rozbudową miasta, magistrat podjął decyzję o budowie nowej kładki nieco dalej na południe, co umożliwiła wcześniejsza likwidacja murów i bram miejskich[1].

Pozostałością po poprzedniej kładce jest zniszczona podczas powodzi z 1997 roku figura św. Trójcy w parku Sybiraków, którą ufundowała wdowa po generale austriackim von Wallisie 12 marca 1712 r.[2] Została zniszczona w 1997 roku i zrekonstruowana z piaskowca rok później. Przestawiono ją kilkanaście metrów wyżej przy ul. Nad Kanałem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Broniewski, Kłodzko. Śląsk w zabytkach sztuki, wyd. 2, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 38.
  2. W. Broniewski, op. cit., s. 101.