Kamienica przy ul. Augusta Cieszkowskiego 11 w Bydgoszczy
53°07′51″N 18°00′21″E/53,130833 18,005833 nr rej. A/382/1 z 16 listopada 1993[1]
| |
 Fasada kamienicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
4 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Gustawa Reschke |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°07′51″N 18°00′21″E/53,130833 18,005833
| |
| Strona internetowa | |
Kamienica przy ul. Augusta Cieszkowskiego 11 w Bydgoszczy – zabytkowa kamienica, znajdująca się w południowej pierzei ul. Augusta Cieszkowskiego, w jej środkowej części.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamienica powstała w latach 1898-1899, według projektu Józefa Święcickiego na zlecenie zamożnego rentiera Gustawa Reschke. Prace budowlane prowadziła firma będąca własnością architekta. Prace murarskie wykonywał Emil Heidemann, a ciesielskie Friedrich Lork. W 1902 roku kamienicę nabył jej budowniczy Józef Święcicki, decydując się na przebudowy wnętrz oraz mieszkań[2]. W latach 1912-1915 właścicielem kamienicy był Schmidt, a w latach 1926-35 budowniczy Karol Weber.
Stan dzisiejszy budynku to efekt prac konserwatorskich przeprowadzonych w latach 90. XX w. i po 2000 roku.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Czterokondygnacyjny budynek z mieszkalnym poddaszem założony jest na planie w kształcie litery „U” z dwoma skrzydłami oficyn. Elewacja frontowa jest symetryczna, ośmioosiowa, urozmaicona w osiach skrajnych dwukondygnacyjnymi loggiami, ponad którymi znajdują się trójkątne wykusze, a powyżej nich balkony. Skrajne osie wyróżnione są ponadto pozornymi ryzalitami, zwieńczonymi szczytami z półkolistymi naczółkami[3].
Budynek prezentuje styl eklektyczny z elementami neogotyckimi. Wykusze drugiego piętra zdobione są dekoracją roślinną i kartuszami herbowymi, m.in. z głową kobiety i herbem Bydgoszczy oraz kogą i głową Herkulesa. W obramowaniu portalu zastosowano scenę alegoryczną z puttami dmuchającymi w chmury, co przedstawia symbolicznie odpędzanie trosk mieszkańcom domu[2].
W budynku zachowana jest w większości oryginalna stolarka drzwiowa i okienna oraz częściowo sztukaterie w pomieszczeniach mieszkalnych.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok ogólny -
Ryzalit -
Wykusz z głową kobiety i herbem Bydgoszczy -
Wykusz z głową Herkulesa i kogą -
Portal ozdobiony pilastrami -
Putta odganiające chmury (troski) -
Szczyt -
Ornamenty roślinne
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-03-01].
- ↑ a b Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996, str. 51-52
- ↑ Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chmielewska Gizela: Adres: ulica Cieszkowskiego 11. O generale Karnickim, który z Dalekiego Wschodu trafił do Bydgoszczy
- Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6
- Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996
