Karl Friedrich Rammelsberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karl Friedrich Rammelsberg
Ilustracja
Karl Rammelsberg (1891)
Państwo działania

 Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1813
Berlin

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1899
Gross Lichterfelde

Profesor nauk chemicznych
Specjalność: Mineralogia, krystalografia, metalurgia, chemia analityczna
Alma Mater

Uniwersytet w Berlinie

Karl Friedrich August Rammelsberg (ur. 1 kwietnia 1813 w Berlinie, zm. 28 grudnia 1899 w Gross Lichterfelde) – niemiecki mineralog, krystalograf i chemik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po stażu w dziedzinie farmacji studiował chemię i krystalografię na Uniwersytecie w Berlinie, gdzie jego nauczycielami byli m.in. Eilhard Mitscherlich, Heinrich Rose, Christian Samuel Weiss i Gustav Rose. Jego praca dyplomowa z 1837 roku dotyczyła cyjanu i była zatytułowana „De cyanogenii connubiis nonnullis”. W 1841 roku został privatdozentem uniwersytetu, a w 1845 roku profesorem chemii nieorganicznej. Od 1850 roku prowadził zajęcia w Gewerbeakademie, akademii kształcenia zawodowego, która była poprzednikiem Uniwersytetu Technicznego w Berlinie. W 1874 roku został profesorem chemii na uniwersytecie, a w 1883 roku dyrektorem laboratorium chemii nieorganicznej[1].

Wyróżnił się badaniami w dziedzinie mineralogii, krystalografii, chemii analitycznej i metalurgii. Opisał działanie redukujące kwasu podfosforowego i był pierwszym naukowcem, który określił skład soli Schlippego. Ponadto wniósł znaczący wkład w badania dotyczące izomorfizmu[2]. Opisał magnezjoferryt i tachyhydryt[3][4]. Na jego cześć został nazwany minerał rammelsbergit[5].

Był jednym z członków założycieli Deutsche Chemische Gesellschaft (Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego) w Berlinie w 1867 roku i został wybrany do zarządu w 1870, 1872 i 1874 roku[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Deutsche Biographie, Rammelsberg, Karl Friedrich - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2019-07-13] (niem.).
  2. Walther Killy, Rudolf Vierhaus, Plett - Schmidseder, Walter de Gruyter, 30 listopada 2011, ISBN 978-3-11-096630-5 [dostęp 2019-07-13] (ang.).
  3. Magnesioferrite, [w:] Mindat.org, Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2019-07-13] (ang.).
  4. Tachyhydrite, [w:] Mindat.org, Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2019-07-13] (ang.).
  5. Rammelsbergite [online], www.mindat.org [dostęp 2019-07-14].
  6. C. Liebermann, Sitzung vom 8. Januar 1900, „Berichte der Deutschen chemischen Gesellschaft”, 33 (1), 1900, s. 1 [dostęp 2019-07-13] (niem.).