Karniszewice
Dzielnica Pabianic | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Pabianic |
1 stycznia 1950[1] |
SIMC |
0959122 |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
95-200[2] |
Tablice rejestracyjne |
EPA |
Położenie na mapie Pabianic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu pabianickiego | |
51°39′42″N 19°19′16″E/51,661698 19,321196 |
Karniszewice – część miasta Pabianice w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim[3][4], do końca 1949 samodzielna wieś. Leży na zachodzie miasta, wzdłuż ulicy Karniszewickiej[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej samodzielna wieś. Od 1867 w gminie Górka Pabianicka w powiecie łaskim. Pod koniec XIX wieku Karniszewice liczyły 519 mieszkańców[6]. W okresie międzywojennym należały do w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 798[7]. 2 października 1933 utworzono gromadę Karniszewice w granicach gminy Górka Pabianicka, składającą się z samej wsi Karniszewice[8]. Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy.
Po wojnie Karniszewice powróciły do powiatu łaskiego w woj. łódzkim jako jedna z gromad gminy Górka Pabianicka[9].
1 stycznia 1950 Karniszewice włączono do Pabianic[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dz.U. z 1950 r. nr 3, poz. 23.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Karniszewice w serwisie Targeo
- ↑ Karniszewice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 848 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 20, poz. 258.
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej (1948).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Karniszewice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 848 .