Karol Świetlik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Świetlik
„Znajomy”
major major
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1924
Sietesz

Data śmierci

14 września 2006

Przebieg służby
Lata służby

1940–1944
1952–1957

Siły zbrojne

Armia Krajowa
Ludowe Wojsko Polskie

Stanowiska

starszy lekarz jednostki

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

lekarz okulista

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1950–1986)

Karol Świetlik (ur. 4 listopada 1924 w Sieteszy, zm. 14 września 2006) – polski lekarz okulista, oficer wojskowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 listopada 1924 w Sieteszy w rodzinie chłopskiej[1]. Był synem Władysława i Ludwiki z domu Ryznar[1]. Uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie i do 1939 ukończył dwie klasy[2].

Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej mieszkał w rodzinnym domu w Sieteszy[3]. Od jesieni 1940 uczył się na tajnych kompletach[4]. W grudniu 1940 w Sieteszy został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej i przyjął pseudonim „Znajomy”[5]. Po przejściu przeszkolenia (1941/1942) został żołnierzem plutonu dywersyjnego[2]. Po przekształceniu ZWZ od 1942 był żołnierzem Armii Krajowej. Brał udział w akcjach bojowych, dywersyjnych, likwidacyjnych w 1943, 1944,a w lipcu 1944 w działaniach skierowanych w wycofujące się oddziały niemieckie[6]. Rozkazem Komendy AK z 31 lipca 1944 został zwolniony ze służby w stopniu kaprala-podchorążego[7].

Od września 1944 kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Łańcucie i w lipcu 1945 zdał egzamin dojrzałości[8]. Od października tego roku studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1951[9]. W tym okresie należał do Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”, a potem do Związku Młodzieży Polskiej[10]. W 1952 pracował w szpitalu w Rzeszowie[8]. W kwietniu 1952 powołany do służby w Ludowym Wojsku Polskim i do czerwca 1957 służył jako starszy lekarz w jednostce wojskowej w Rzeszowie[8]. Został zdemobilizowany w stopniu kapitana[11].

Po odejściu z armii pracował na oddziale okulistycznym szpitala w Rzeszowie i jako wojewódzki inspektor Służby Zdrowia Więziennictwa[12]. W 1961 ukończył specjalizację w okulistyce i od tego czasu podjął pracę w Sanoku[13]. Od 1964 do 1968 pełnił funkcję kierowniczą w Wydziale Zdrowia[14]. 31 grudnia 1985 przeszedł na emeryturę[15].

Był kierownikiem poradni okulistycznej ZOZ w Sanoku[16][17]. Od 1960 należał do PZPR[18]. Od 1968 do 1976 dwa razy był sekretarzem POP, a od 1962 do 1978 był członkiem Egzekutywy[14]. W 1966 został awansowany na stopień majora rezerwy[19]. Od 1981 był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Sanoku[16].

Zmarł 14 września 2006 i został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[20]. jego żoną była Maria (1926--2011)[21].

Grobowiec Karola i Marii Świetlików

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Deklaracje ↓, s. 55, 60.
  2. a b Deklaracje ↓, s. 57, 60.
  3. Deklaracje ↓, s. 57.
  4. Deklaracje ↓, s. 60.
  5. Deklaracje ↓, s. 55, 57, 60.
  6. Deklaracje ↓, s. 57, 61, 63.
  7. Deklaracje ↓, s. 57, 61.
  8. a b c Deklaracje ↓, s. 58, 61.
  9. Deklaracje ↓, s. 55, 58, 61.
  10. Deklaracje ↓, s. 58.
  11. Deklaracje ↓, s. 61.
  12. Deklaracje ↓, s. 58, 62.
  13. Deklaracje ↓, s. 58, 64.
  14. a b Deklaracje ↓, s. 62.
  15. a b c d Deklaracje ↓, s. 64.
  16. a b Deklaracje ↓, s. 55.
  17. a b Święto pracowników służby zdrowia. Odznaczenia dla zasłużonych. „Nowiny”. Nr 80, s. 1, 8 kwietnia 1976. 
  18. Deklaracje ↓, s. 55, 62.
  19. Deklaracje ↓, s. 55, 61.
  20. Karol Świetlik. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-14].
  21. Maria Świetlik. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-14].
  22. Nie dajmy sobie odebrać pokoju. „Nowiny”. Nr 104, s. 1, 5 maja 1986. 
  23. Manifestacja pokojowa w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15, s. 2, 20-31 maja 1986. 
  24. a b c d e Deklaracje ↓, s. 55, 64, 67.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków zwyczajnych Ś 1971-1989, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 100). s. 1-106.