Karol Hukan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Hukan
Ilustracja
Grobowiec rzeźbiarza na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1888
Mikulińce

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1958
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz

Karol Hukan (ur. 17 marca 1888 w Mikulińcach na Podolu, zm. 20 stycznia 1958 w Krakowie) – polski rzeźbiarz.

Był synem Justyna i Florentyny z Dolińskich. W latach 1900–1907 uczył się rzeźby w Szkole Przemysłu Artystycznego w Kołomyi. W latach 1908–1912 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Konstantego Laszczki. Studia uzupełniał podczas pobytu we Włoszech w 1926 i 1933. Był artystą bardzo płodnym, pozostawił wiele dzieł, głównie w Krakowie. Część z jego prac posiada w swoich zbiorach m.in. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa.

Pochowany został na Cmentarzu Salwatorskim, na jego grobowcu znajduje się płaskorzeźba z autoportretem (sektor SC7-A-2)[1].

Wybrane prace artysty[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2022-10-25].
  2. Chrzanowski i Kornecki 1982 ↓, s. 542.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olgierd Zagórowski, Hukan Karol [w] Polski Słownik Biograficzny tom X zeszyt 44 wyd. 1962
  • Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Sztuka Ziemi Krakowskiej. Wydawnictwo Literackie Kraków, 1982. ISBN 83-08-00280-3.