Karol Wollen

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Wollen
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

30 września 1894
Janowice

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1971
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Kwatera Główna 2 Korpusu Polskiego

Stanowiska

szef służby zaopatrywania i transportu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
kampania włoska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie)

Karol Witold Wollen[1] (30 września 1894[2] w Janowicach, zm. 13 kwietnia 1971 w Londynie) – pułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 września 1894 w Janowicach, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Feliksa[3][4][5].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich. Był oficerem 2 Pułku Ułanów. 11 listopada 1915 został mianowany chorążym prowiantowym. Wiosną 1917 był czasowo przydzielony do Krajowego Inspektoratu Zaciągu[6].

W 1923 pełnił służbę w 5 Dywizjonie Taborów w Krakowie[7]. 22 października tego roku otrzymał przeniesienie do Departamentu II Jazdy Ministerstwa Spraw Wojskowych, pozostając oficerem nadetatowym 5 dtab.[8][9]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 3. lokatą w korpusie oficerów taborowych[10]. 1 października 1925 został przeniesiony do 2 Szwadronu Taborów w Lublinie na stanowisko dowódcy szwadronu[11][12]. W czerwcu 1927 został przeniesiony do kadry oficerów taborowych z równoczesnym przydziałem do Departamentu Artylerii MSWojsk. w Warszawie na stanowisko referenta w wydziale zaopatrzenia[13][14]. 1 kwietnia 1929 został przeniesiony do Wojskowego Zakładu Zaopatrzenia Intendenckiego i Taborów na stanowisko kierownika wydziału materiałów taborowych[15]. W 1932 został przeniesiony z Kierownictwa Zaopatrzenia Taborów w Warszawie do 10 Dywizjonu Taborów w Przemyślu na stanowisko dowódcy dywizjonu[16][2]. 27 czerwca 1935 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 1. lokatą w korpusie oficerów taborowych[17][18]. Następnie pełnił służbę w Dowództwie Taborów i Szefostwie Remontu MSWojsk. na stanowisku zastępcy[19].

W czasie kampanii włoskiej pełnił służbę w Kwaterze Głównej 2 Korpusu Polskiego na stanowisku szefa służby zaopatrywania i transportu[20].

Zmarł 13 kwietnia 1971 w Londynie. Został pochowany na cmentarzu Wandsworth.

Był żonaty z Teresą z Baumów (zm. 1938)[21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1814, w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Karol II Wollen”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie podpułkownika Karola I Wollena (ur. 1 marca 1874), który w 1923 pełnił służbę w Wojskowym Instytucie Geograficznym na stanowisku kierownika referatu.
  2. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 283, 790.
  3. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-30].
  4. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-30].
  5. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-30].
  6. ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 64.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1032, 1039.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923, s. 753.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 17, 942, 949.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 171.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925, s. 585-586.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926, s. 230.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 166.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 518, 521.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 130.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 426.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 69.
  18. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 275.
  19. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 438.
  20. ↑ Żaroń 1981 ↓, s. 260.
  21. ↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 239, s. 4, 1938-08-30. Warszawa. .
  22. ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  23. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 283.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 30.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Wollen&oldid=72133891”