Kasia Walicka-Maimone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kasia Walicka-Maimone
Data i miejsce urodzenia

1964
Suwałki

Zawód, zajęcie

kostiumograf filmowy

Strona internetowa

Kasia Walicka-Maimone (ur. 1964 w Suwałkach) – polska kostiumografka, znana m.in. z pracy przy filmach Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom, Capote czy Most szpiegów[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Katarzyna Walicka urodziła się w Suwałkach. Tam spędziła dzieciństwo i ukończyła I LO[2].

Jeszcze w dzieciństwie sama szyła ubrania, mając niewiele dostępnych ubrań w PRL-owskich sklepach. Jako nauczycielki jej stylu i wyczucia mody, a także umiejętności szycia, wymieniane są jej mama i babcia[3].

Po ukończeniu liceum przeniosła się do Warszawy, by tam na Uniwersytecie Warszawskim studiować anglistykę. Na zakończenie studiów obroniła pracę magisterską o polskich muzykach jazzowych w USA[4]. Po ukończeniu studiów pracowała jako tłumaczka dla grup muzycznych z Zachodu. W ten sposób poznała swojego pierwszego męża – Tony’ego Maimone, muzyka z amerykańskiego zespołu Pere Ubu. W 1989 roku, by być z mężem, wyemigrowała na stałe z Polski do USA[5].

Po przybyciu do USA kontynuowała dziecięcą pasję do mody i zapisałą się do nowojorskiego Fashion Institute of Technology. Dzięki tym studiom zdobyła pierwsze angaże przy przygotowaniu kostiumów do teatru i telewizyjnych reklam.

W kolejnych latach zajęła się kostiumografią filmową. W 2005 roku zaprojektowała stroje do filmu Capote (reż. Benett Miller), za co rok później została nominowana do prestiżowej nagrody przyznawanej przez Amerykańską Gildię Kostiumologów. W kostiumach projektowanych przez nią w późniejszych latach występowali tacy aktorzy jak: Philipp Seymour Hoffman, Bruce Willis, Johnny Depp, Tom Hanks, Brad Pitt, Hilary Swank, Richard Gere, Uma Thurman, Matt Damon, Jennifer Aniston, a w 2022 roku także Christine Baranski i Cynthia Nixon[6].

Jak informuje portal "Polska Światu": "nieoficjalnie podaje się, że w 2013 roku najpopularniejszym przebraniem na Halloween były postaci Suzy i Sama z „Moonrise Kingdom”, które w oryginale są dziełem Kasi Walickiej-Maimone"[5].

Rodzice Katarzyny Walickiej-Maimone są emerytowanymi lekarzami. Katarzyna utrzymuje z nimi niemal codzienny kontakt, i przynajmniej raz w roku stara się przyjeżdżać z dziećmi i mężem do Polski[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku – za pracę przy filmie Capote z 2005 roku – otrzymała nominację do nagrody Amerykańskiej Gildii Kostiumologów (CDGA).

W 2013 roku za kostiumy w filmie Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom (za rok 2012) otrzymała nominacje do nagród Amerykańskiej Gildii Kostiumologów (CDGA), Międzynarodowych Nagród Kina Online (INOCA), a także Stowarzyszenia Filmu i Telewizji Online (OFTA).

W 2015 roku jej kostiumy w filmie Rok przemocy były nominowane do nagrody Londyńskiego Koła Krytyków Filmowych[8].

W 2023 roku za kostiumy do odcinka "Let the Tournament Begin" w serialu Pozłacany wiek otrzymała nominację do nagrody Amerykańskiej Gildii Kostiumologów (CDGA)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kasia Walicka-Maimone [online], Filmweb [dostęp 2022-02-22].
  2. a b Redakcja, Kasia Walicka-Maimone zrobiła stroje do nowego filmu Spielberga "Most szpiegów" [online], Gazeta Współczesna, 28 grudnia 2015 [dostęp 2022-02-22].
  3. Redakcja, Kasia Walicka-Maimone zrobiła stroje do nowego filmu Spielberga "Most szpiegów" [online], Gazeta Współczesna, 28 grudnia 2015 [dostęp 2022-02-22].
  4. Spotkanie z Katarzyną Walicką-Maimone [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-02-22].
  5. a b WALICKA-MAIMONE KATARZYNA /USA » Polska Światu - kostiumy filmowe [online], Polska Światu, 4 września 2020 [dostęp 2022-02-22].
  6. Kasia Walicka-Maimone | Pomegranate Arts [online], www.pomegranatearts.com [dostęp 2022-02-22].
  7. Kasia Walicka-Maimone [online], Stowarzyszenie Filmowców Polskich.
  8. Kasia Walicka-Maimone [online], IMDb [dostęp 2022-02-22].
  9. Degen Pener i inni, Costume Designers Guild Award 2023 Winners Include ‘Elvis,’ ‘Wednesday’ and ‘House of the Dragon’ [online], The Hollywood Reporter, 28 lutego 2023 [dostęp 2023-11-20] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]