Kazimierz Gierdziejewski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
inżynier |
Odznaczenia | |
Kazimierz Gierdziejewski (ur. 10 kwietnia 1888 w Kutaisi[1], zm. 29 lipca 1957 w Krakowie) – polski inżynier, profesor odlewnictwa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Jana i Marii z Kościukiewiczów[2]. Urodził się w Kutaisi, w obecnej Gruzji. W 1910 ukończył z odznaczeniem Politechnikę w Petersburgu. Pracował w odlewni w fabryce parowozów R. Hartmana w Ługańsku[2]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, w 1920 powrócił do kraju. Od 1921 kierował odlewnią „Poladżel”. Zaprojektował następnie odlewnię Zakładów Mechanicznych Ursus i kierował jej budową, ukończoną w 1926. Następnie pełnił funkcję dyrektora fabryki metalurgicznej Państwowch Zakładów Inżynierii w Skoroszach[3].
Od 1927 wykładał odlewnictwo na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej[2], organizując w kierowanym przez siebie Zakładzie Odlewnictwa pierwszą polską placówkę badawczą odlewnictwa. Zajmował się też tworzeniem szkół zawodowych odlewnictwa oraz rozwojem i racjonalizacją organizacji przemysłu odlewniczego oraz zagadnieniami normalizacji. Był także członkiem Rady dla Spraw Metalurgii i Metaloznawstwa przy Ministerstwie Spraw Wojskowych. W 1938 r. został wiceprezesem Polskiego Związku Badania Materiałów. Prowadził też działalność naukową na forum zagranicznym - w 1935 został wybrany na prezesa Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewniczych CIATF, wchodził też w skład Międzynarodowej Komisji Metod Badania Żeliwa.
Podczas II wojny światowej zorganizował Państwową Szkołę Metaloznawczo-Odlewniczą w Warszawie, wykładał też na tajnych kompletach. Po wojnie w 1946 został dyrektorem Instytutu Odlewnictwa w Krakowie, usunięty z tej funkcji w 1952 przez ówczesnego ministra przemysłu. Po 1956 powrócił do Instytutu Odlewnictwa, początkowo jako doradca. Był jednym z założycieli (w 1936) i działaczem Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich „STOP”, na krótko przed śmiercią, został wybrany jego prezesem.
Zmarł w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera Ł-płn-po prawej Sobierajów)[4].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Był autorem ponad 100 prac i publikacji, w tym 24 książek, m.in. Zarys dziejów odlewnictwa polskiego (1954)[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1933[3], 26 października 1938[5])
- Złota Odznaka Honorowa NOT
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Jest patronem ulicy w Warszawie w dzielnicy Ursus[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Prof. Kazimierz Gierdziejewski. ASmet, 2008. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 202 .
- ↑ a b M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu przemysłu wojennego”.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-11-03] .
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 249, poz. 566 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
- ↑ Gierdziejewskiego Kazimierza. AutoMapa Sp. z o.o., 2017. [dostęp 2017-12-06]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Piaskowski, Kazimierz Gierdziejewski Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 2/4, 1957, s. 719–720.
- Prof. Kazimierz Gierdziejewski. [dostęp 2014-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
- Ludzie urodzeni w Kutaisi
- Odznaczeni dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu Rakowickim
- Polscy inżynierowie
- Uczestnicy tajnego nauczania na ziemiach polskich 1939–1945
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w 1957