Przejdź do zawartości

Kazimierz Gierdziejewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Gierdziejewski
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1888
Kutaisi

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1957
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

inżynier
profesor Politechniki Warszawskiej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie)

Kazimierz Gierdziejewski (ur. 10 kwietnia 1888 w Kutaisi[1], zm. 29 lipca 1957 w Krakowie) – polski inżynier, profesor odlewnictwa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Marii z Kościukiewiczów[2]. Urodził się w Kutaisi, w obecnej Gruzji. W 1910 ukończył z odznaczeniem Politechnikę w Petersburgu. Pracował w odlewni w fabryce parowozów R. Hartmana w Ługańsku[2]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, w 1920 powrócił do kraju. Od 1921 kierował odlewnią „Poladżel”. Zaprojektował następnie odlewnię Zakładów Mechanicznych Ursus i kierował jej budową, ukończoną w 1926. Następnie pełnił funkcję dyrektora fabryki metalurgicznej Państwowch Zakładów Inżynierii w Skoroszach[3].

Od 1927 wykładał odlewnictwo na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej[2], organizując w kierowanym przez siebie Zakładzie Odlewnictwa pierwszą polską placówkę badawczą odlewnictwa. Zajmował się też tworzeniem szkół zawodowych odlewnictwa oraz rozwojem i racjonalizacją organizacji przemysłu odlewniczego oraz zagadnieniami normalizacji. Był także członkiem Rady dla Spraw Metalurgii i Metaloznawstwa przy Ministerstwie Spraw Wojskowych. W 1938 r. został wiceprezesem Polskiego Związku Badania Materiałów. Prowadził też działalność naukową na forum zagranicznym - w 1935 został wybrany na prezesa Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewniczych CIATF, wchodził też w skład Międzynarodowej Komisji Metod Badania Żeliwa.

Podczas II wojny światowej zorganizował Państwową Szkołę Metaloznawczo-Odlewniczą w Warszawie, wykładał też na tajnych kompletach. Po wojnie w 1946 został dyrektorem Instytutu Odlewnictwa w Krakowie, usunięty z tej funkcji w 1952 przez ówczesnego ministra przemysłu. Po 1956 powrócił do Instytutu Odlewnictwa, początkowo jako doradca. Był jednym z założycieli (w 1936) i działaczem Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich „STOP”, na krótko przed śmiercią, został wybrany jego prezesem.

Zmarł w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera Ł-płn-po prawej Sobierajów)[4].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Był autorem ponad 100 prac i publikacji, w tym 24 książek, m.in. Zarys dziejów odlewnictwa polskiego (1954)[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Jest patronem ulicy w Warszawie w dzielnicy Ursus[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Prof. Kazimierz Gierdziejewski. ASmet, 2008. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  2. a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 202.
  3. a b M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu przemysłu wojennego”.
  4. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-11-03].
  5. M.P. z 1938 r. nr 249, poz. 566 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
  6. Gierdziejewskiego Kazimierza. AutoMapa Sp. z o.o., 2017. [dostęp 2017-12-06]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]