Klasyfikacja Blytta-Sernandera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klasyfikacja lub ciąg Blytta-Sernandera[1][2] – seria okresów klimatycznych i stadiów związanych z rozwojem lądolodu w Europie północnej, oparta na analizie zachowanego pyłku w duńskim torfie. Jej autorami są Axel Gudbrand Blytt (ur. 1843, zm. 1898) i Johan Rutger Sernander (ur. 1866, zm. 1944). Klasyfikacja została włączona do ciągu klasyfikacji stref pyłku (ang. pollen zones) zdefiniowanej przez Lennarta von Posta. Metody te określa się mianem palinologicznych.

Klasyfikacja Blytta-Sernandera - ramy czasowe[edytuj | edytuj kod]

Stadia plejstocenu :

Stadia holocenu

Ważniejsze gatunki użyte w klasyfikacji:

W anglojęzycznej literaturze fachowej określana jako Blytt-Sernander.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Blytt, A., 1876: Essay on the Immigration of the Norwegian Flora During the Alternating Rainy and Dry Period, Alb. Cammermayer, Christiana (Oslo).
  2. Sernander, R., 1908: On the evidence of post-glacial changes of climate furnished by the peat mosses of northern Europe, Geologiska Föreningens i Stockholm Förhandlingar, 31: 423–448.