Knis
Na mapach: 
53°58′24″N 21°31′25″E/53,973333 21,523611
53°58′24″N 21°31′25″E/53,973333 21,523611| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
174[2] |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
11-520[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NGI |
| SIMC |
0767530 |
Położenie na mapie gminy Ryn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu giżyckiego  | |
| 53°58′24″N 21°31′25″E/53,973333 21,523611[1]
| |
Knis (niem. Gneist[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Ryn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Do sołectwa Knis należy wieś Knis oraz osady Głąbowo, Knis-Podewsie i Mleczkowo.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace archeologiczne mówią o istnieniu obronnej osady nawodnej na płytkich wodach jeziora, sprzed ponad dwóch tysięcy lat. Wiele odkrytych tu przedmiotów (zdobiony nóż, pas z brązowymi okuciami i in.), znajduje się w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Wieś, założona w 1484 r. nad jeziorem Guber. W XVI w. mieszkali tu sami Polacy. Przystanek PKS (połączenie z Rynem i Kętrzynem.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54806
- ↑ Wieś Knis w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-10-29], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Kod pocztowy Knis •• Wyszukiwarka, kody pocztowe, ulice, mapa [online], www.kodypocztowe.info [dostęp 2019-10-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Giżycko z dziejów miasta i okolic", wyd. "Pojezierze", Olsztyn, 1983. (str. 237 - 238)
- Knis, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 198.
